چرا افراد هایمنوپلاستی انجام می دهند؟

هایمنوپلاستی نوعی جراحی دستگاه تناسلی زنان است و با نام‌های هایمنورافی، جراحی بازسازی پرده بکارت یا جراحی ترمیم بکارت نیز شناخته می‌شود.  

این روش، پرده بکارت را بازسازی می‌کند، که غشای نازکی است که تا حدی دهانه واژن را می‌پوشاند. در بسیاری از فرهنگ‌ها و مذاهب، پرده بکارت سالم نشانه فیزیکی باکره بودن زن است.

با این حال، کاملاً ممکن است که کسی پرده بکارت نداشته باشد و همچنان باکره باشد. به عنوان مثال، برخی از زنان بدون پرده بکارت متولد می‌شوند. علاوه بر این، پرده بکارت می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله استفاده از تامپون یا آسیب دیدگی کشیده یا پاره شود.

چرا افراد هایمنوپلاستی انجام می‌دهند؟

اول از همه، ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که «آیا پرده بکارت شما می‌تواند دوباره رشد کند؟» پاسخ منفی است و به همین دلیل است که افراد این عمل را انجام می‌دهند، زیرا نمی‌توانند به تنهایی پرده بکارت را ترمیم کنند. 

اما چرا آنها باید بخواهند این کار را انجام دهند؟ خب، همانطور که قبلاً گفتیم، پرده بکارت سالم در برخی فرهنگ‌ها یا سنت‌های مذهبی نشانه بکارت است، بنابراین برخی از زنان ممکن است بخواهند این انتظارات را برآورده کنند. آنها ممکن است بخواهند در طول مقاربت‌های آینده به عنوان نشانه بکارت خونریزی داشته باشند.

آنها همچنین می‌توانند پس از آسیب یا سوءاستفاده جنسی، خواهان هایمنوپلاستی باشند. وقتی بتوانند کنترل از دست دادن بکارت خود را به دلخواه خود به دست گیرند، می‌توانند بهبودی روانی را تجربه کنند.

یا به همین سادگی است که این عمل یک انتخاب شخصی است. برخی از افراد ممکن است پس از انجام عمل جراحی، احساس اعتماد به نفس دوباره‌ای داشته باشند، زیرا شرایط قبل و بعد از هایمنوپلاستی کاملاً متفاوت است.

جراحی هایمنوپلاستی چگونه انجام می‌شود؟

آیا اکنون در مورد نحوه انجام هایمنوپلاستی کنجکاو هستید؟ در ادامه مراحل آن را بررسی خواهیم کرد.

مشاوره و ارزیابی

ابتدا با جراح ملاقات خواهید کرد تا در مورد اهداف و انتظارات خود صحبت کنید. آنها سابقه پزشکی و هرگونه جراحی یا آسیب زنان قبلی شما را بررسی می‌کنند. ممکن است لازم باشد معاینه لگن انجام دهید.

اگر برای جراحی تایید شده باشید، به شما توصیه می‌شود که قبل از عمل از مصرف رقیق‌کننده‌های خون و الکل خودداری کنید. جراح شما همچنین دستورالعمل‌های استاندارد قبل از عمل را به شما ارائه می‌دهد، از جمله اینکه ۶ تا ۸ ساعت قبل از عمل چیزی نخورید، برای حمل و نقل بعد از عمل هماهنگی‌های لازم را انجام دهید و غیره.

در مورد خود این روش، سه نوع وجود دارد: دوختن پرده بکارت (هایمنورافی)، روش فلپ و تکنیک آلوپلنت.

دوخت اولیه پرده بکارت (هایمنورافی)

این رایج‌ترین تکنیک انجام شده است. این عمل با بی‌حسی موضعی همراه با آرام‌بخش یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

اگر بقایایی از پرده بکارت پاره شده وجود داشته باشد، جراح بافت باقی مانده را جمع کرده و با استفاده از بخیه‌های جذبی به هم می‌دوزد. هدف، ایجاد مجدد یک حلقه کوچک از بافت است که معمولاً در طول رابطه جنسی پاره می‌شود (و شاید خونریزی کند).

این یک عمل سرپایی است که ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. می‌توانید همان روز به خانه بروید.

روش فلپ

اگر هیچ بقایای پرده بکارت وجود نداشته باشد، جراح از روش فلپ با بیهوشی عمومی استفاده خواهد کرد.  

آنها از یک لایه کوچک از بافت دیواره واژن برای بازسازی پرده بکارت استفاده می‌کنند. این لایه به شکل حلقه‌ای در می‌آید و در جای خود بخیه زده می‌شود. با گذشت زمان، این لایه بهبود می‌یابد و شبیه پرده بکارت طبیعی می‌شود، که ممکن است در طول رابطه جنسی پاره شود.

این عمل جراحی کمی بیشتر طول می‌کشد (۱ تا ۱.۵ ساعت)، اما همچنان یک عمل سرپایی با ترخیص در همان روز محسوب می‌شود.

تکنیک آلوپلانت

این تکنیک به دلیل بحث‌برانگیز بودن، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولاً برای کسانی که به دنبال نتایج فوری هستند، استفاده می‌شود، زیرا از ایمپلنت‌های بیومتریال برای ایجاد پرده بکارت مصنوعی استفاده می‌کند.

تکنیک آلوپلانت به طور گسترده در دسترس نیست و در مناطق خاصی مانند خاورمیانه یا آسیای جنوبی رایج‌تر است.

بهبودی و مراقبت‌های پس از آن

از آنجا که هایمنوپلاستی یک عمل سرپایی است، فقط برای چند روز تورم خفیف، لکه بینی و ناراحتی را تجربه خواهید کرد. اگر دردی دارید، می‌توانید آن را با داروهای بدون نسخه یا مسکن‌های تجویز شده مدیریت کنید.

در طول دوره نقاهت، باید ناحیه مورد نظر را تمیز و خشک نگه دارید و برای راحتی بیشتر، لباس زیر نخی گشاد بپوشید. از دوش واژینال یا وارد کردن هر چیزی به واژن خودداری کنید؛ این شامل رابطه جنسی نیز می‌شود. همچنین نباید حداقل ۴ تا ۶ هفته فعالیت‌های شدید انجام دهید (این مدت زمانی است که معمولاً برای بهبودی طول می‌کشد).

اگر متوجه خونریزی بیش از حد، ترشحات بدبو یا تب شدید، با جراح خود تماس بگیرید. همه اینها علائم عفونت هستند.