ناحیه واژن ترکیبی از باکتری‌های سالم و سلول‌های مخمر کاندیدا دارد که بدون ایجاد هیچ ضرری در داخل واژن و خارج از آن روی پوست با هم در می‌آمیزند. این سلول‌های مخمر به طور طبیعی در دهان، گلو، روده و واژن زندگی می‌کنند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند.
اما تغییرات در محیط واژن می‌تواند منجر به افزایش تعداد کاندیدا و غلبه آن بر سلول‌های سالم شود. این به نوبه خود می‌تواند منجر به عفونت قارچی شود. بیش از 20 گونه مختلف از مخمر کاندیدا وجود دارد . رایج‌ترین نوعی که باعث عفونت قارچی می‌شود، کاندیدا آلبیکنس نام دارد .
اگر جمعیت باکتری‌های سالم تغییر کند، سلول‌های مخمر می‌توانند به سرعت در واژن رشد کنند. عواملی که می‌توانند منجر به عفونت شوند عبارتند از:
- آنتی‌بیوتیک‌ها، که سطح باکتری‌های سالم را در بدن کاهش می‌دهند
- دیابت کنترل نشده
- محرک‌های بالقوه، مانند دوش واژینال، اسپرم‌کش، صابون، پودر یا دئودورانت
- لباس‌های تنگ و از جنس مصنوعی، مانند لباس شنا و لباس ورزشی
- سیستم ایمنی ضعیف
- بارداری
- عدم تعادل هورمونی در نزدیکی زمان چرخه قاعدگی
علائم عفونت قارچی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی افراد ممکن است عفونت قارچی داشته باشند و هیچ علامتی نشان ندهند.
برای کسانی که علامت‌دار هستند، علائم بالینی رایج شامل خارش، سوزش هنگام ادرار، درد هنگام رابطه جنسی و درد یا التهاب اطراف واژن و فرج (دهانه واژن) است. شدت این علائم از خفیف تا شدید متغیر است. برخی از زنان همچنین ترشحات واژن غلیظ، سفید و بی‌بو را تجربه می‌کنند.
پزشک شما شرح حال دقیقی از علائم و تغییرات سلامتی شما خواهد گرفت. سپس معاینه لگن انجام می‌دهد و فرج و داخل واژن را از نظر علائم التهاب، قرمزی و ترشح بررسی می‌کند. اگرچه تشخیص عفونت قارچی بر اساس این علائم بالینی ظاهری امکان‌پذیر است، اما پزشک همچنین یک نمونه از داخل واژن می‌گیرد و نمونه را برای تأیید به آزمایشگاه می‌فرستد.
برخی از عفونت‌های قارچی خفیف خود به خود از بین می‌روند. یکی از دلایلی که می‌تواند این اتفاق بیفتد این است که تعادل pH واژن زنان در طول چرخه قاعدگی اسیدی‌تر می‌شود و واژن را برای سلول‌های قارچی نامناسب‌تر می‌کند و باعث از بین رفتن آنها می‌شود. اگر شما و پزشکتان احساس می‌کنید که درمان لازم است، گزینه‌های زیر شامل موارد زیر است:
- فلوکونازول . این یک داروی خوراکی ضد قارچ قوی است که معمولاً به صورت تک دوز تجویز می‌شود و عفونت قارچی را به سرعت از بین می‌برد .
- کلوتریمازول . این داروی ضد قارچ می‌تواند به شکل کرم، پماد یا شیاف واژینال باشد. دوره درمان می‌تواند از سه تا هفت روز متغیر باشد و بدون نسخه پزشک نیز در دسترس است.
برای عفونت‌های قارچی پیچیده، شدید یا مکرر، پزشک ممکن است ترکیبی از داروهای فوق را برای مدت طولانی‌تری تجویز کند.
در دوران بارداری، بدن زن دچار تغییرات شیمیایی و هورمونی مختلفی می‌شود که تعادل باکتری‌های مفید و مخمر در واژن را تغییر می‌دهد. اگرچه عفونت می‌تواند برای مادر ناراحت‌کننده باشد، اما عفونت‌های قارچی به کودک آسیبی نمی‌رسانند.
برای زنی که باردار است، ممکن است دوره درمان طولانی‌تری نسبت به حالت عادی با کلوتریمازول توصیه شود، زیرا عفونت‌های قارچی می‌توانند در دوران بارداری به درمان مقاوم باشند. درمان این بیماری قبل از زایمان جنین بسیار مهم است زیرا می‌تواند به شکل برفک دهان (عفونت قارچی داخل دهان یا گلو) به نوزاد منتقل شود.
عفونت قارچی چیست؟