ویروس‌های پاپیلومای انسانی (HPV) ویروس‌های DNA بسیار رایجی هستند که فقط انسان‌ها را آلوده می‌کنند.
پاپیلوما کلمه‌ای است که به معنای رشد زگیل مانند کوچک روی پوست یا غشای مخاطی است. انواع مختلفی از پاپیلوماویروس وجود دارد - حتی برخی از آنها ممکن است توسط حیوان خانگی شما نیز دریافت شوند. به عنوان مثال، سگ‌ها به پاپیلوماویروس سگ مبتلا می‌شوند. بنابراین اگر از خود می‌پرسید که "آیا می‌توان از حیوانات به HPV مبتلا شد؟" پاسخ منفی است. HPV فقط یک عفونت پوستی انسان است.
تصور می‌شود HPV شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) در جهان است. تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود به HPV مبتلا خواهد شد.
بیش از ۱۵۰ نوع HPV وجود دارد که روی بدن زندگی می‌کنند و تنها تعداد کمی از انواع (یعنی HPV پرخطر) با تغییر سلول‌ها از حالت طبیعی به حالت غیرطبیعی، باعث ایجاد مشکل می‌شوند.
HPV سلول‌های پوست را آلوده می‌کند. عفونت با انواع کم‌خطر HPV می‌تواند باعث زگیل تناسلی خارجی شود. HPV کم‌خطر (lrHPV) - HPV 6 و HPV 11 تقریباً 90٪ از زگیل‌های تناسلی را ایجاد می‌کنند و به ندرت با پیش‌سرطان یا سرطان دستگاه تناسلی تحتانی مرتبط هستند.
زگیل‌های سایر قسمت‌های بدن، مانند دست‌ها، توسط انواع مختلف HPV ایجاد می‌شوند. به نظر نمی‌رسد تماس با این زگیل‌ها باعث ایجاد زگیل‌های HPV تناسلی شود.
عفونت با انواع پرخطر HPV (hrHPV) که توسط سیستم ایمنی بدن از بین نمی‌روند، می‌تواند باعث سرطان دهانه رحم و بخش قابل توجهی از سرطان‌های مقعد، دهان و حلق، واژن، فرج و آلت تناسلی شود. سرطان‌های HPV سال‌ها طول می‌کشد تا ایجاد شوند.
۱۴ نوع HPV که بیشترین سرطان‌زایی را دارند شامل انواع ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۵۹، ۶۶ و ۶۸ هستند. انواع ۱۶ و HPV ۱۸ معمولاً با ایجاد سرطان مرتبط هستند و در مجموع حدود ۷۰٪ از سرطان‌های تهاجمی دهانه رحم را تشکیل می‌دهند. با این حال، همه عفونت‌های HPV ۱۶ یا ۱۸ به سرطان منجر نمی‌شوند. علاوه بر این، HPV ۱۶ به شدت با سرطان مقعد و سرطان گلو مرتبط است.
تحقیقات فعلی نشان می‌دهد که HPV پرخطر سلول میزبان (انسان) را تغییر می‌دهد، اما رشد آن برای ایجاد سرطان به محرک‌های اضافی نیاز دارد.
بیشتر عفونت‌های HPV گذرا هستند و تصور می‌شود که قبل از ایجاد هرگونه مشکل سلامتی، به طور طبیعی از بین می‌روند.
سویه‌های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)