بی‌اختیاری سرریز ادرار به نشت غیرارادی ادرار به دلیل کشیدگی بیش از حد مثانه یا انسداد مجرای ادرار اشاره دارد (یعنی شلنگی که به ادرار اجازه می‌دهد آزادانه جریان یابد به نوعی دچار اختلال شده است). بی‌اختیاری سرریز ادرار می‌تواند در هر سنی برای مردان و زنان اتفاق بیفتد.
تشخیص برخی از انواع بی‌اختیاری ادرار کمی دشوارتر است و نسبت به بی‌اختیاری استرسی و فوریتی شیوع کمتری دارد. یکی از این موارد، بی‌اختیاری سرریز است.
برخی از علائم بی‌اختیاری سرریز ادرار چیست؟
شایع‌ترین علل یا محرک‌های این نوع بی‌اختیاری عبارتند از:
بیماریهای زمینه‌ای موجود که بر اعصاب تأثیر می‌گذارند (مولتیپل اسکلروزیس، دیابت)
انسداد در دستگاه ادراری (ناشی از سنگ مثانه، تومور/توده، افتادگی مثانه)
آسیب به دستگاه ادراری (مثلاً پس از برداشتن سوند)
زایمان واژینال
داروهای خاص
در این نوع بی‌اختیاری، اکثر زنان از چکه کردن مداوم ادرار و توانایی دفع مقدار کمی ادرار با وجود زور زدن شکایت دارند. زنان همچنین ممکن است پس از ادرار کردن دچار پر شدن مثانه، جریان آهسته ادرار و عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری شوند.
برای تشخیص بی‌اختیاری سرریز، متخصص سلامت شرح حال کاملی می‌گیرد و احتمالاً آزمایش‌های فیزیکی مانند آنالیز ادرار و یوروفلومتری انجام می‌دهد. این آزمایش‌ها میزان جریان ادرار شما را هنگام ادرار کردن محاسبه می‌کنند.
چگونه بی‌اختیاری سرریز را درمان کنیم؟
درمان شامل هدف قرار دادن علت اصلی است. متخصصانی که در مدیریت بی‌اختیاری سرریز ادرار نقش دارند شامل پزشک عمومی شما، متخصص اورولوژی و فیزیوتراپیست کف لگن می‌شوند.
پس از رد یا درمان بیماریهای حاد، مدیریت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آموزش مثانه
- بازآموزی مثانه (شامل توالت رفتن زمان‌بندی‌شده)
- کاتتریزاسیون
- دارو
بی‌اختیاری سرریز ادرار چیست و چگونه می‌توان آن را مدیریت کرد؟