دوشنبه ۲۸ مهر ۰۴ | ۱۳:۲۱ ۱۹ بازديد
علل مختلفی برای اضطراب جنسی وجود دارد و معمولاً از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افرادی که با نگرانیهای سلامت روان، تروما و مشکلات مختلف در روابط خود دست و پنجه نرم میکنند، ممکن است شاهد افزایش اضطراب در مورد رابطه جنسی باشند.
در اینجا چند دلیل رایج وجود دارد که چرا ممکن است کسی اضطراب جنسی را تجربه کند:
- مشکلات تصویر بدن: کسانی که با تصویر بدن خود مشکل دارند ، ممکن است در طول صمیمیت احساس خجالت کنند و این منجر به اضطراب در مورد دیده شدن یا قضاوت شدن شود. نگرانی در مورد وزن، جای زخم یا سایر نقصهای ظاهری میتواند فرد را از لحظه حال خارج کند و آرامش را دشوار سازد. تمرکز بر ظاهر فرد به جای احساساتش، میتواند صمیمیت را به منبع استرس تبدیل کند تا ارتباط.
- اختلالات جنسی برای هر یک از طرفین: اختلال عملکرد جنسی میتواند به طور قابل توجهی در اضطراب جنسی نقش داشته باشد. اگر هر یک از طرفین با مسائلی مانند علاقه کم، مشکلات برانگیختگی یا درد در طول رابطه جنسی دست و پنجه نرم کند، اغلب منجر به نگرانی در مورد برخوردهای آینده میشود. برای مردان، چالشهایی مانند اختلال نعوظ ، ناتوانی در انزال یا انزال زودرس ممکن است نگرانیهای مربوط به عملکرد و شک به خود را افزایش دهد. زنان ممکن است از خشکی واژن یا تنش در عضلات لگن (مانند واژینیسموس) احساس ناراحتی کنند و چرخهای ایجاد کنند که در آن علائم جسمی اضطراب و ترس از صمیمیت را تقویت میکنند.
- فشار عملکرد: فشار عملکرد یکی از محرکهای رایج اضطراب جنسی است و میتواند برای مردان و زنان متفاوت باشد. مردان ممکن است نگران حفظ نعوظ یا دوام "به اندازه کافی" باشند، در حالی که زنان ممکن است برای بینقص به نظر رسیدن یا رسیدن به ارگاسم تحت فشار باشند. این فشار برای عملکرد اغلب منجر به اضطراب عملکرد میشود ، جایی که ترس از "شکست" چرخهای از استرس ایجاد میکند که احتمال به واقعیت پیوستن آن ترسها را بیشتر میکند.
- سابقه آسیب جنسی: اگر کسی آسیب جنسی را تجربه کرده باشد ، کاملاً طبیعی است که آن سابقه باعث شود صمیمیت دشوار یا حتی گاهی اوقات طاقتفرسا به نظر برسد. خاطرات آسیبزا میتوانند خاطرات گذشته یا افکار ناخواسته را به ذهن متبادر کنند و باعث ایجاد حس ناراحتی یا حتی اجتناب در روابط جدید شوند. این امر میتواند احساس راحتی یا امنیت را دشوار کند، به خصوص هنگام تلاش برای پذیرش یک ارتباط جدید و سالم.
- اختلافات رابطهای: وقتی در یک رابطه مشکلات مداومی وجود دارد - مانند مشاجرات مکرر، مشکلات ارتباطی یا تنشهای حل نشده - واقعاً میتواند بر صمیمیت تأثیر بگذارد . اگر احساس نمیکنید که درک میشوید یا از نظر عاطفی به هم متصل نیستید، طبیعی است که کمی احساس احتیاط کنید یا حتی در مورد نزدیک شدن مردد باشید.
- فقدان تجربه جنسی: بیتجربگی میتواند باعث شود فرد در مورد آنچه انتظار دارد یا نحوهی هدایت صمیمیت مطمئن نباشد، که میتواند به سرعت به اضطراب تبدیل شود. ترس از ناشناختهها یا احتمال قضاوت میتواند موقعیتهای جنسی را به جای لذتبخش، ترسناک جلوه دهد.
- باورهای فرهنگی یا مذهبی: باورهای فرهنگی یا مذهبی میتوانند نحوه نگرش فرد به رابطه جنسی را شکل دهند و گاهی اوقات احساس گناه یا شرم ایجاد کنند. اگر به کسی آموخته شده باشد که رابطه جنسی تابو است یا فقط در زمینههای خاصی قابل قبول است، این پیامها میتوانند در او باقی بمانند، حتی اگر از درون طرد شده باشند. این تضاد درونی میتواند منجر به اضطراب شود، به خصوص هنگامی که خواستههای فرد با ارزشهایی که با آنها بزرگ شده است، در تضاد باشد.
- نگرانیهای مربوط به سلامت جسمی: مشکلات سلامت جسمی، مانند درد مزمن، عدم تعادل هورمونی یا اختلال نعوظ، میتوانند لایههای اضافی اضطراب را در مورد صمیمیت ایجاد کنند. نگرانی در مورد ناراحتی، «عدم همکاری» بدن یا نحوه واکنش شریک زندگی میتواند فعالیت جنسی را بیشتر از لذتبخش بودن، استرسزا کند. این نگرانیها همچنین ممکن است احساس ناکافی بودن یا ترس از طرد شدن را تقویت کنند.
هدف علم روانشناسی چیست؟