تبریک می‌گویم، شما صاحب فرزند شده‌اید و اکنون زمان برنامه‌ریزی برای رسیدن نوزاد دلبندتان است. متخصص زنان و زایمان ممکن است به شما پیشنهاد داده باشد که بین زایمان طبیعی (واژینال) یا سزارین انتخابی (بخش سزارین) یکی را انتخاب کنید.
تصمیم گیری در مورد اینکه آیا زایمان طبیعی یا سزارین برای شما مناسب است، سوالی است که باید با پزشک خود در میان بگذارید تا دقیقاً بدانید که هر گزینه شامل چه مواردی است و شرایط شخصی و سابقه پزشکی شما چگونه در آن نقش دارد.
این چیزی است که قبل از آن مکالمه باید بدانید.
قبل از اینکه تصمیمی بگیرید…
اگرچه هر دو روش زایمان عموماً بی‌خطر هستند، اما هر کدام درجه‌ای از خطر را به همراه دارند که می‌تواند از مادری به مادر دیگر متفاوت باشد. نکته‌ی مهم این است که بررسی کنید آیا طرح بیمه درمانی شما عوارض ناشی از زایمان طبیعی و/یا سزارین انتخابی را پوشش می‌دهد یا خیر.
در اینجا به انتظارات از هر عمل و خطرات و عوارض احتمالی آن اشاره می‌کنیم.
زایمان طبیعی چیست؟
زایمان طبیعی زمانی اتفاق می‌افتد که نوزاد شما به طور طبیعی از طریق واژن شما به دنیا بیاید.
در طول زایمان طبیعی چه اتفاقی می‌افتد؟
در طول زایمان طبیعی، سه مرحله زایمان وجود دارد. این مراحل با گشاد شدن (گشاد شدن) دهانه رحم شما تعیین می‌شوند.
انقباضاتی که یک زن باردار تجربه می‌کند، نشانه شروع زایمان است. و مرحله اول زایمان زمانی اتفاق می‌افتد که دهانه رحم او تا 10 سانتی‌متر گشاد شده باشد و از او خواسته می‌شود که زور بزند. مرحله 2 زمانی اتفاق می‌افتد که نوزاد به دنیا می‌آید، یعنی زمانی که سر نوزاد از دهانه واژن قابل مشاهده است. با یک زور زدن نهایی، نوزاد متولد می‌شود. در مرحله سوم ، جفت مادر خارج می‌شود.
بهبودی بعد از زایمان طبیعی چقدر طول می‌کشد؟
مادرانی که زایمان طبیعی و بدون هیچ گونه عارضه پزشکی داشته‌اند، می‌توانند انتظار داشته باشند که پس از ۲۴ تا ۴۸ ساعت از بیمارستان مرخص شوند. با ادامه روند بهبودی بدن در ۳ تا ۶ هفته آینده، ممکن است خونریزی واژینال را تجربه کنند.
آیا زایمان طبیعی خطراتی دارد؟
همه زایمان‌های طبیعی طبق برنامه پیش نمی‌روند. زایمان می‌تواند شامل یک یا همه موارد زیر باشد.
- پزشک ممکن است برای ایمنی مادر و/یا نوزاد، القای زایمان را توصیه کند.
- اگر کیسه آب پاره نشده باشد و شما در حال زایمان باشید، پزشک ممکن است آمنیوتومی ("پاره کردن کیسه آب") را برای پاره کردن غشای آمنیوتیک انجام دهد.
- پزشک ممکن است برای تسریع روند زایمانی که پیشرفت نمی‌کند، یک هورمون مصنوعی داخل وریدی به نام اکسی‌توسین تجویز کند.
- مادران ممکن است برای کمک به مدیریت درد، اپیدورال (تزریق ماده بی‌حسی به فضای اپیدورال اطراف نخاع) را انتخاب کنند، اگرچه این روش ممکن است توانایی احساس نیاز یا توانایی بیرون راندن نوزاد در زمان مقرر را کاهش دهد.
- علاوه بر اپیدورال، داروهای دیگری مانند گاز انتونوکس (گاز خنده) یا تزریق پتیدین ممکن است برای مدیریت درد تجویز شوند.
- پزشک ممکن است برای ایمنی مادر و/یا نوزاد، هنگام عبور سر نوزاد از دهانه واژن، برش جراحی به نام اپیزیوتومی ایجاد کند. پس از زایمان بخیه لازم خواهد بود.
- اگر مادر یا نوزاد در حین زایمان علائمی از ناراحتی نشان دهند، پزشک ممکن است از فورسپس یا وکیوم برای کمک به زایمان ایمن نوزاد استفاده کند.
- اگر در طول زایمان عوارض یا خطراتی برای سلامت مادر یا نوزاد وجود داشته باشد، پزشک ممکن است سزارین اورژانسی را تجویز کند. اگرچه این امر می‌تواند برای مادرانی که برای زایمان طبیعی برنامه‌ریزی کرده بودند ناامیدکننده باشد، اما برای سلامت و بقای مادر و کودک ضروری است.
سزارین انتخابی چیست؟
سزارین یک عمل جراحی است که در آن پزشک شما برشی در قسمت پایین شکم و رحم شما ایجاد می‌کند تا نوزاد را به دنیا بیاورد. این عمل می‌تواند تحت بیهوشی موضعی (اپیدورال یا بلوک نخاعی) یا بیهوشی عمومی انجام شود. مادران در حالت اول بیدار می‌مانند.
سزارین انتخابی معمولاً یک هفته قبل از تاریخ زایمان مورد انتظار یا زمانی که پزشک متوجه شود که ممکن است در دوران بارداری عارضه یا مشکل سلامتی وجود داشته باشد، انجام می‌شود. با این حال، مادران می‌توانند پس از تصمیم‌گیری آگاهانه با پزشک، از پزشک خود درخواست کنند که زایمان سزارین انتخابی انجام دهد.
اگرچه جراحی سزارین انتخابی یک گزینه است، اما توصیه نمی‌شود زیرا هنوز یک جراحی بزرگ با خطرات عوارض برای مادر و کودک است.
مزایای سزارین انتخابی چیست؟
خطر کمتر برای:
- بی‌اختیاری ادرار (عدم توانایی در کنترل خروج ادرار از مثانه)
- افتادگی اندام‌های لگن (زمانی که اندام‌های لگن از جایگاه اصلی خود در لگن پایین می‌آیند)
معایب سزارین انتخابی چیست؟
- خطر نیاز به سزارین برای زایمان‌های بعدی
- خطر عوارض جراحی
- مدت زمان بستری طولانی‌تر در بیمارستان (۴ تا ۵ روز) در مقایسه با زایمان طبیعی (۲ تا ۳ روز)
بهبودی از سزارین چقدر طول می‌کشد؟
شما باید ۲ تا ۴ روز پس از زایمان در بیمارستان بستری شوید و در چند هفته اول بهبودی در خانه، جای زخم سزارین ممکن است خارش داشته باشد یا باعث درد شود که با داروهای مسکن قابل تسکین است. حرکت کردن و رفتن به رختخواب و بلند شدن از آن در ابتدا دشوار و دردناک خواهد بود.
حتی اگر مادر زایمان طبیعی نداشته باشد، ممکن است حدود ۴ تا ۶ هفته گرفتگی خفیف، خونریزی واژینال یا ترشح داشته باشد. مراجعه بعدی به پزشک پس از زایمان برای بررسی زخم ضروری است؛ و در ۶ هفته، مراجعه بعدی برای ارزیابی بهبودی لازم است.
آیا خطرات دیگری در سزارین وجود دارد؟
قبل از تصمیم‌گیری در مورد انجام سزارین، در مورد خطرات آن با پزشک خود صحبت کنید. برخی از خطرات احتمالی عبارتند از:
خطرات برای مادر
- عفونت زخم، درد و ترشح از آن
- عفونت پوشش رحم یا عفونتی که بر سایر اندام‌ها تأثیر می‌گذارد
- خونریزی بیش از حد که در موارد شدید ممکن است نیاز به تزریق خون یا جراحی بیشتر برای توقف خونریزی داشته باشد
- لخته شدن خون، که در صورت انتقال به ریه‌ها (آمبولی ریوی) می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
- آسیب به مثانه یا لوله‌هایی که کلیه‌ها را به مثانه یا روده متصل می‌کنند، که ممکن است نیاز به جراحی بیشتر داشته باشد.
- نیاز به هیسترکتومی (جراحی برای برداشتن رحم) در صورت وجود عوارض جدی مانند خونریزی تهدید کننده زندگی.
خطرات برای نوزاد
- ممکن است هنگام باز شدن رحم، نوزاد به طور تصادفی بریده شود. چنین زخم‌هایی معمولاً سطحی هستند و به خوبی بهبود می‌یابند.
- ممکن است نوزاد دچار مشکلات تنفسی شود و نیاز به مراقبت بیشتر در بیمارستان داشته باشد.
خطرات بارداری‌های بعدی
بسیاری از زنانی که سزارین شده‌اند می‌توانند فرزند بعدی خود را با خیال راحت از طریق زایمان طبیعی به دنیا بیاورند. با این حال، همیشه خطرات عوارض در بارداری‌های بعدی وجود دارد. این موارد عبارتند از:
- باز شدن جای زخم رحم
- جفت به طور غیرطبیعی به دیواره رحم متصل شده و منجر به عوارض بارداری می‌شود
در مورد هر نوع زایمان با پزشک خود صحبت کنید تا بتوانید تصمیمی آگاهانه بگیرید. مزایا و معایب آن را برای سلامت مادر و نوزاد بسنجید زیرا ممکن است بر برنامه‌های آینده برای داشتن فرزندان بیشتر تأثیر بگذارد. به یاد داشته باشید، صرفاً به این دلیل که سزارین انتخابی یک گزینه است، ممکن است بهترین انتخاب برای مادر و کودک نباشد.
هدف علم روانشناسی چیست؟