سال‌های نوجوانی برخی از دشوارترین چالش‌ها را برای خانواده‌ها ایجاد می‌کند. نوجوانان، که با تغییرات هورمونی و دنیایی پیچیده دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است احساس کنند که هیچ‌کس، به‌خصوص والدین، نمی‌تواند احساسات آنها را درک کند. در نتیجه، نوجوان ممکن است در مواجهه با مسائل پیچیده‌ای در مورد هویت، همسالان، رفتار جنسی، نوشیدن الکل و مواد مخدر، احساس عصبانیت، تنهایی و سردرگمی کند.
سال‌های نوجوانی برخی از دشوارترین چالش‌ها را برای خانواده‌ها ایجاد می‌کند. نوجوانان، که با تغییرات هورمونی و دنیایی پیچیده دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است احساس کنند که هیچ‌کس، به‌خصوص والدین، نمی‌تواند احساسات آنها را درک کند. در نتیجه، نوجوان ممکن است در مواجهه با مسائل پیچیده‌ای در مورد هویت، همسالان، رفتار جنسی، نوشیدن الکل و مواد مخدر، احساس عصبانیت، تنهایی و سردرگمی کند.
والدین ممکن است از اینکه نوجوانشان دیگر به اقتدار والدین واکنش نشان نمی‌دهد، ناامید و عصبانی باشند. روش‌های انضباطی که در سال‌های اولیه به خوبی کار می‌کردند، ممکن است دیگر تأثیری نداشته باشند. و والدین ممکن است در مورد انتخاب‌هایی که نوجوانشان انجام می‌دهد، احساس ترس و درماندگی کنند.در نتیجه، سال‌های نوجوانی برای ایجاد اختلاف در خانواده مناسب است.
برای مشاوره با روانشناس نوجوان در تهران با گروه ویان تماس بگیرید
زمینه‌های معمول درگیری والدین و نوجوان
- اختلاف نظر بر سر ممنوعیت رفت و آمد نوجوان
- انتخاب دوستان نوجوان
- گذراندن وقت با خانواده در مقابل همسالان
- عملکرد مدرسه و کار
- ماشین‌ها و امتیازات رانندگی
- دوستیابی و تمایلات جنسی
- لباس، مدل مو و آرایش
- رفتارهای خود تخریبی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر
مقابله با مسائل دوران نوجوانی می‌تواند برای همه افراد درگیر، طاقت‌فرسا باشد. اما خانواده‌ها عموماً در کمک به فرزندانشان برای دستیابی به اهداف رشدی دوران نوجوانی - کاهش وابستگی به والدین، در عین حال مسئولیت‌پذیری و استقلال روزافزون - موفق هستند.
با این حال، تعدادی علائم هشدار دهنده وجود دارد که نشان می‌دهد اوضاع خوب پیش نمی‌رود و خانواده ممکن است بخواهد از دیگران کمک بگیرد. این علائم شامل رفتار پرخاشگرانه یا خشونت توسط نوجوان، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل، بی‌بندوباری جنسی، فرار از مدرسه، برخورد با قانون یا رفتار فرار از خانه است. به همین ترتیب، اگر والدینی در تلاش برای حفظ نظم و انضباط به کتک زدن یا سایر رفتارهای خشونت‌آمیز متوسل شوند، این یک علامت خطر قوی است.
والدین ممکن است از اینکه نوجوانشان دیگر به اقتدار والدین واکنش نشان نمی‌دهد، ناامید و عصبانی باشند. روش‌های انضباطی که در سال‌های اولیه به خوبی کار می‌کردند، ممکن است دیگر تأثیری نداشته باشند. و والدین ممکن است در مورد انتخاب‌هایی که نوجوانشان انجام می‌دهد، احساس ترس و درماندگی کنند.
در نتیجه، سال‌های نوجوانی برای ایجاد اختلاف در خانواده مناسب است.
زمینه‌های معمول درگیری والدین و نوجوان
- اختلاف نظر بر سر ممنوعیت رفت و آمد نوجوان
- انتخاب دوستان نوجوان
- گذراندن وقت با خانواده در مقابل همسالان
- عملکرد مدرسه و کار
- ماشین‌ها و امتیازات رانندگی
- دوستیابی و تمایلات جنسی
- لباس، مدل مو و آرایش
- رفتارهای خود تخریبی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر
مقابله با مسائل دوران نوجوانی می‌تواند برای همه افراد درگیر، طاقت‌فرسا باشد. اما خانواده‌ها عموماً در کمک به فرزندانشان برای دستیابی به اهداف رشدی دوران نوجوانی - کاهش وابستگی به والدین، در عین حال مسئولیت‌پذیری و استقلال روزافزون - موفق هستند.
با این حال، تعدادی علائم هشدار دهنده وجود دارد که نشان می‌دهد اوضاع خوب پیش نمی‌رود و خانواده ممکن است بخواهد از دیگران کمک بگیرد. این علائم شامل رفتار پرخاشگرانه یا خشونت توسط نوجوان، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل، بی‌بندوباری جنسی، فرار از مدرسه، برخورد با قانون یا رفتار فرار از خانه است. به همین ترتیب، اگر والدینی در تلاش برای حفظ نظم و انضباط به کتک زدن یا سایر رفتارهای خشونت‌آمیز متوسل شوند، این یک علامت خطر قوی است.
هدف علم روانشناسی چیست؟