علل واژینوز باکتریایی

انواع مختلفی از باکتری‌ها به طور معمول در واژن زندگی می‌کنند. یک نوع از آنها، به نام لاکتوباسیل، اسیدیته طبیعی واژن را حفظ می‌کند. با انجام این کار، لاکتوباسیل‌ها به سالم نگه داشتن پوشش واژن کمک می‌کنند و از رشد باکتری‌های خاصی که باعث عفونت می‌شوند جلوگیری می‌کنند. واژینوز باکتریایی زمانی ایجاد می‌شود که تعداد لاکتوباسیل‌های محافظ کاهش یابد و تعداد باکتری‌های دیگری که به طور معمول وجود دارند (مانند گاردنرلا واژینالیس و باکتری پپتواسترپتوکوک ) افزایش یابد.

واژینوز باکتریایی تغییر در تعادل باکتری‌ها (میکروبیوم واژن) است. این بیماری به عنوان یک عفونت مقاربتی در نظر گرفته نمی‌شود. واژینوز باکتریایی می‌تواند در افرادی که هرگز فعالیت جنسی نداشته‌اند یا اخیراً نداشته‌اند، رخ دهد. با این حال، با برخی از جنبه‌های فعالیت جنسی مرتبط است. ابتلا به عفونت مقاربتی فعلی یک عامل خطر برای ابتلا به واژینوز باکتریایی است و برعکس، افراد مبتلا به واژینوز باکتریایی خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت مقاربتی دارند. در برخی موارد واژینوز باکتریایی، اگر درمان موفقیت‌آمیز نباشد، درمان شرکای جنسی مفید است.

در واژینوز باکتریایی، ترشحات واژن ممکن است زرد-سبز یا خاکستری، رقیق و دارای بوی قوی ماهی باشند. این بو ممکن است پس از رابطه جنسی و در طول دوره قاعدگی شدیدتر شود. خارش، قرمزی و تورم شایع نیست.

واژینوز باکتریایی با عوارض جدی بالقوه مانند بیماری التهابی لگن و برای زنان باردار، عفونت غشاهای اطراف جنین ( عفونت داخل آمنیوتیک )، زایمان زودرس و عفونت رحم پس از زایمان یا پس از سقط جنین همراه است.

• ارزیابی پزشک

• بررسی نمونه‌ای از ترشحات و/یا مایع دهانه رحم

اگر دختران یا زنان ترشحات واژن غیرمعمولی دارند یا بیش از چند روز ادامه دارد، باید به پزشک مراجعه کنند.

پزشکان بر اساس علائمی مانند ترشحات واژن خاکستری یا زرد-سبز که بوی ماهی دارند، به واژینوز باکتریایی مشکوک می‌شوند. سپس در مورد ترشحات و سایر اختلالات احتمالی (مانند عفونت‌های مقاربتی) سؤالاتی می‌پرسند.

برای تأیید تشخیص، پزشکان معاینه لگن انجام می‌دهند . پزشک هنگام معاینه واژن، با یک سواب پنبه‌ای از ترشحات نمونه‌برداری می‌کند. نمونه زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. با اطلاعات حاصل از این معاینه، پزشک اغلب می‌تواند علت علائم را تشخیص دهد. اگر نتایج آزمایش قطعی نباشد، می‌توان آزمایش‌های دیگری را با استفاده از نمونه‌های به‌دست‌آمده در طول معاینه لگن انجام داد.

معمولاً پزشک از یک سواب برای نمونه‌برداری از مایع دهانه رحم (قسمت پایینی رحم که به واژن باز می‌شود) نیز استفاده می‌کند. این نمونه برای بررسی عفونت‌های مقاربتی آزمایش می‌شود.

برای تعیین وجود عفونت‌های دیگر در لگن، پزشک با وارد کردن انگشت اشاره و میانی یک دست دستکش‌دار به داخل واژن و فشار دادن قسمت بیرونی پایین شکم با دست دیگر، رحم و تخمدان‌ها را بررسی می‌کند. اگر این مانور باعث درد قابل توجه یا تب شود، ممکن است عفونت‌های دیگری وجود داشته باشد.

• آنتی‌بیوتیک‌ها

واژینوز باکتریایی با یک آنتی‌بیوتیک (مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین ) درمان می‌شود. مترونیدازول خوراکی درمان ترجیحی برای زنانی است که باردار نیستند. سایر درمان‌ها شامل مترونیدازول یا کلیندامایسین است که به عنوان داروی واژینال تجویز می‌شود. زنانی که از کرم کلیندامایسین استفاده می‌کنند ، نباید از محصولات لاتکس (مانند کاندوم یا دیافراگم لاتکس) برای پیشگیری از بارداری استفاده کنند زیرا این کرم، لاتکس را تضعیف می‌کند.

یکی دیگر از درمان‌های ممکن، آنتی‌بیوتیک سکنیدازول است . مزیت آن این است که فقط به یک دوز نیاز دارد.

پزشکان ترجیح می‌دهند زنان باردار را با مترونیدازول یا کلیندامایسین که به صورت واژینال تجویز می‌شود، درمان کنند.

واژینوز باکتریایی معمولاً پس از درمان در عرض چند روز بهبود می‌یابد، اما معمولاً عود می‌کند. اگر اغلب عود کند، ممکن است لازم باشد آنتی‌بیوتیک‌ها برای چند هفته یا چند ماه مصرف شوند.

درمان شرکای جنسی توصیه نمی‌شود.