متأسفانه در جامعه ما، ابتلا به بیماری روانی، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک و دریافت حمایت هنوز عجیب تلقی می‌شود و مردم در توضیح راحت آنها مشکل دارند. با این حال، در پس زمینه این وضعیت، این واقعیت وجود دارد که تعداد افرادی که حمایت روانی دریافت می‌کنند یا به آن نیاز دارند، به دلیل شرایط زندگی امروزی، اثرات استرس و افزایش سطح فرهنگی در نتیجه توسعه علم، بسیار زیاد است.برای مشاوره با روانشناس کودک در تهران با گروه ویان تماس بگیرید

به‌طورکلی، حتی اگر والدین متوجه شوند که مشکلی در فرزندانشان وجود دارد، ممکن است به دلیل نگرانی‌هایی مانند «اگر آنها را پیش روانپزشک ببرم، آیا فردا با مشکل مواجه خواهند شد؟»، «آیا در استخدام مشکل خواهند داشت؟»، «آیا این موضوع در پرونده‌شان منفی ثبت خواهد شد؟» از مراجعه به پزشک خودداری کنند. و در نتیجه، متأسفانه، این مشکلات می‌توانند مانند بهمن رشد کنند و گاهی اوقات سخت شوند و تأثیر منفی بر سال‌های بعد داشته باشند. علاوه بر این، بسیاری از والدین نمی‌دانند که مشکلاتی که در زندگی روزمره تجربه می‌کنند، به راحتی با پشتیبانی حرفه‌ای قابل حل است.

والدین مسئولیت برآورده کردن نیازهای اولیه مراقبتی کودک را بر عهده دارند. همانطور که پوشاک، تغذیه، سرپناه و آموزش از جمله این مسئولیت‌ها هستند، نیازهای روانی کودک نیز در این حوزه گنجانده شده است.

کودک می‌تواند/باید در مواقعی که مشکلاتی در رشد یا روانشناسی او وجود دارد، علائمی دارد که قبلاً وجود نداشته است، پس از یک رویداد آسیب‌زای زندگی (مانند زلزله، از دست دادن بستگان، بیماری جدی، طلاق والدین)، برای ارزیابی سازگاری با مدرسه، برای ارزیابی رشد طبیعی کودکان در گروه پرخطر با اختلالات روانپزشکی در خانواده، به روانپزشک کودک و نوجوان برده شود.

توصیه می‌شود کودکان و نوجوانان، ترجیحاً بین سنین ۰ تا ۱۸ سال، ابتدا توسط متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ارزیابی شوند و پس از معاینه و ارزیابی دقیق پزشک، پشتیبانی درمانی مناسب با روانشناسان مربوطه انجام شود.

متخصصان روانپزشکی کودک و نوجوان ابتدا ۶ سال پزشکی عمومی، یعنی آموزش پزشکی در دانشکده پزشکی، را می‌گذرانند و پزشک می‌شوند. در نتیجه، آنها در آزمون تخصص پزشکی شرکت می‌کنند، نمره خاصی کسب می‌کنند، به مدت ۴ یا ۵ سال در روانپزشکی کودک و نوجوان تخصص می‌گیرند و پس از قبولی در آزمون تخصص، حق کار در این زمینه را به دست می‌آورند. او دانش دقیقی از تمام مشکلات و بیماری‌های روانی مشاهده شده در کودکان و نوجوانان دارد و دانش و صلاحیت درمان آنها را دارد. یک پزشک روانپزشکی کودک و نوجوان همچنین روش‌های درمانی زیادی را می‌شناسد و مجاز به اعمال آنها است. او هرگز پزشکی نیست که "فقط دارو تجویز کند".

از سوی دیگر، روانشناسان کودک و نوجوان، پس از فارغ‌التحصیلی از رشته روانشناسی دانشگاه، دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی هستند و مجاز به ویزیت مراجعین و بیماران می‌باشند. آنها در آموزش‌ها شرکت می‌کنند و گواهینامه‌هایی برای اجرای آزمون‌های مختلف روانشناسی دریافت می‌کنند. آنها همچنین در آموزش‌های درمانی مورد علاقه خود (مانند بازی درمانی، رفتار درمانی، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی، درمان تحلیلی، EMDR و درمان تروما) شرکت می‌کنند و با اخذ گواهینامه‌ها مجاز به فعالیت می‌شوند.

نحوه کار ما در مرکز ما: پزشکان و روانشناسان متخصص در زمینه کودکان و نوجوانان با همکاری و ارتباط کار می‌کنند. در نتیجه ارزیابی کودک، یک برنامه فردی تهیه می‌شود و مناسب‌ترین برنامه برای آن کودک توصیه می‌شود. این برنامه معمولاً ترکیبی از اشکال مختلف درمان متناسب با سن (مانند بازی درمانی، آموزش رفتاری، مشاوره والدین) و همچنین پیگیری دوره‌ای توسط پزشک است. در صورت صلاحدید پزشک، کودک ممکن است به متخصص اختلالات گفتار و زبان یا کاردرمانگر نیز ارجاع داده شود.

اگر فرزند شما مشکلات زیر را دارد، مراجعه به متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان مفید خواهد بود:

• عدم موفقیت در مراحل رشد (فقدان مهارت‌های ذهنی، زبانی و ارتباطی مورد انتظار برای سن او)
• سخنرانی دیرهنگام
• لکنت زبان - گفتار نامفهوم
• مشکلات موفقیت در مدرسه
• مشکلات سازگاری با مدرسه، ترس از مدرسه
• مشکلات یادگیری
• مشکلات توجه
• تحرک بیش از حد
• اختلال نقص توجه و بیش فعالی
• اضطراب امتحان
• کودکان بی‌علاقه‌ای که تماس چشمی برقرار نمی‌کنند، صحبت نمی‌کنند، حرکات تکراری دارند
• اوتیسم
• تیک (حرکات غیرارادی دست، صورت، چشم)
• وسواس (رفتارهای مزاحمی که نمی‌توانید از انجام آنها دست بردارید - مانند تکرار، تکرار)
• اختلال وسواس فکری عملی
• مشکلات خواب (مانند وحشت خواب، کابوس)
• بی‌اختیاری ادرار و مدفوع در روز یا شب (بالای ۴ تا ۵ سال)
• کمرویی شدید، هراس اجتماعی
• ناراحتی، تنش، عدم تمایل به انجام هیچ کاری، علائم جسمی، مشکلات خواب و اشتها
• خودآزاری و افکار خودکشی
• مشکلات خوردن
• ترس، اختلال اضطراب
• فوبیاهایی که به طور جدی بر زندگی روزمره تأثیر می‌گذارند
• کندن مو، کندن شدید پوست، ایجاد جای زخم
• دوره طلاق
• پس از سانحه (بلایای طبیعی، حوادث مرگ، قرار گرفتن در معرض قلدری یا سوءاستفاده)
• فرزند من رفتار چالش برانگیزی دارد. چگونه باید با او رفتار کنم؟
• مشکلات رفتاری و خشم (دروغگویی، فرار از خانه و مدرسه، خشونت، آسیب رساندن به اموال و غیره)
• اختلال دوقطبی
• هذیان، صحبت کردن با خود، بیرون نرفتن، گوشه‌گیری، بی‌توجهی به مراقبت از خود