تعدادی درمان برای اضطراب اجتماعی در دسترس است.
گزینههای اصلی عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری (CBT) با یک درمانگر، که درمانی است که به شما کمک میکند الگوهای فکری و رفتاری منفی را شناسایی کرده و آنها را تغییر دهید؛ این کار میتواند فقط با شما و یک درمانگر، در یک گروه یا با والدین یا مراقبان شما انجام شود.
- خودیاری هدایتشده ، که شامل کار کردن با یک کتاب کار مبتنی بر CBT یا دوره آنلاین با پشتیبانی منظم از یک درمانگر است.
- داروهای ضد افسردگی ، معمولاً نوعی از آنها که مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) نامیده میشوند، مانند اسیتالوپرام یا سرترالین ؛ این داروها معمولاً برای درمان کودکان و نوجوانان استفاده نمیشوند.
CBT عموماً بهترین درمان در نظر گرفته میشود، اما اگر مؤثر نباشد یا شما نخواهید آن را امتحان کنید، سایر درمانها ممکن است کمک کنند.
برخی افراد باید ترکیبی از درمانها را امتحان کنند.
اضطراب اجتماعی در کودکان
اضطراب اجتماعی میتواند کودکان را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
علائم اضطراب اجتماعی در کودک عبارتند از:
- گریه کردن یا ناراحت شدن بیشتر از حد معمول
- زیاد عصبانی شدن
- اجتناب از تعامل با سایر کودکان و بزرگسالان
- ترس از رفتن به مدرسه یا شرکت در فعالیتهای کلاسی، اجراهای مدرسه و رویدادهای اجتماعی
- درخواست نکردن کمک در مدرسه
- وابستگی شدید به والدین یا مراقب خود
اگر نگران فرزندتان هستید با یک پزشک عمومی صحبت کنید. آنها از شما در مورد رفتار فرزندتان سوال میکنند و در مورد احساساتشان با شما صحبت میکنند.
درمانهای اضطراب اجتماعی در کودکان مشابه درمانهای نوجوانان و بزرگسالان است، اگرچه معمولاً از دارو استفاده نمیشود.
درمان متناسب با سن فرزند شما تنظیم میشود و اغلب شامل کمک شما نیز خواهد بود.
ممکن است بین جلسات، آموزشها و مطالب خودیاری برای استفاده به شما داده شود. همچنین ممکن است در یک گروه کوچک برگزار شود.
اقدامات قبل از جراحی فیبروم رحم