اضطراب اجتماعی نگرانی یا ترس از موقعیت‌هایی است که شامل تعامل با افراد دیگر می‌شود .
برای مثال، کودکانی که اضطراب اجتماعی دارند، نگران این هستند که در موقعیت‌های اجتماعی چه اتفاقی خواهد افتاد. آنها اغلب از اینکه دیگران در مورد آنها چه فکری خواهند کرد، می‌ترسند. همچنین ممکن است از خجالت زده شدن، جدا شدن از والدین یا مراقبان خود یا به دردسر افتادن بترسند.
اگر فرزند شما اضطراب اجتماعی دارد، ممکن است متوجه شوید که او:
- در ملاقات با کودکان دیگر یا پیوستن به گروه‌ها مشکل دارند
- تعداد محدودی دوست دارند
- از موقعیت‌های اجتماعی که ممکن است در آنها کانون توجه باشند یا از دیگران متمایز شوند، اجتناب می‌کنند - برای مثال، پرسیدن یا پاسخ دادن به سؤالات در کلاس.
اضطراب اجتماعی می‌تواند علائم فیزیکی نیز داشته باشد، از جمله حالت تهوع، درد معده، سرخ شدن و لرزش.
علائم اضطراب اجتماعی را می‌توان به راحتی نادیده گرفت. کودکانی که اضطراب اجتماعی دارند اغلب در پیش‌دبستانی یا مدرسه ساکت و مطیع هستند. آنها ممکن است در مورد ترس‌ها یا نگرانی‌های خود صحبت نکنند.
اضطراب اجتماعی معمولاً کودکان بزرگتر و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد ، اما کودکان خردسال نیز می‌توانند آن را تجربه کنند.
چگونه به کودکان مبتلا به اضطراب اجتماعی کمک کنیم
وقتی احساسات اضطراب فرزندتان را درک کنید، می‌توانید به بهترین شکل به او کمک کنید . یک راه خوب برای انجام این کار، فکر کردن به علائم اضطراب فرزندتان و موقعیت‌هایی است که به نظر می‌رسد این علائم در آنها اتفاق می‌افتند. می‌توانید این علائم و موقعیت‌ها را ثبت کنید تا ببینید آیا الگویی وجود دارد یا خیر.
وقتی درک بهتری از اضطراب اجتماعی فرزندتان داشته باشید، کارهای زیادی می‌توانید برای کمک به فرزندتان انجام دهید.
قبل از پیش‌دبستانی، مدرسه یا سایر موقعیت‌های اجتماعی
- فرزندتان را برای موقعیت‌هایی که باعث نگرانی یا ترس او می‌شود آماده کنید. موقعیت‌ها را در خانه به صورت نمایشی اجرا کنید و کارهایی را که می‌توانند برای آسان‌تر کردن این موقعیت‌ها انجام دهند، تمرین کنید.
- اگر فرزندتان به اندازه کافی بزرگ است، او را به «تفکر کارآگاهی» تشویق کنید. برای مثال، ممکن است فرزندتان فکر کند که اگر در کلاس به سوالی پاسخ دهد، همه به او می‌خندند. می‌توانید از فرزندتان بپرسید: «از کجا می‌دانید که می‌خندند؟»
- به فرزندتان در مورد مواقعی که در موقعیت‌های اجتماعی احساس اضطراب کرده‌اید و نحوه‌ی مواجهه با ترس‌هایتان بگویید. این به فرزندتان کمک می‌کند تا بفهمد که صحبت کردن در مورد احساسات اضطراب‌آور اشکالی ندارد.
- به مهدکودک یا مدرسه فرزندتان در مورد اضطراب فرزندتان بگویید. همچنین به آنها بگویید که برای کمک به فرزندتان چه کاری انجام می‌دهید. به این ترتیب، افراد دیگر می‌توانند از فرزندتان به طور مداوم حمایت کنند.
در پیش‌دبستانی یا مدرسه یا در سایر موقعیت‌های اجتماعی
- فرزندتان را به آرامی تشویق کنید تا در موقعیت‌های اجتماعی شرکت کند، در مقابل دیگران کارهایی انجام دهد و فعالیت‌های جدیدی را شروع کند. این به فرزندتان کمک می‌کند تا یاد بگیرد که با موقعیت‌های نگران‌کننده کنار بیاید.
- از صحبت کردن به جای فرزندتان خودداری کنید.
- اگر فرزندتان کاری انجام می‌دهد که معمولاً باعث اضطرابش می‌شود - مثلاً صحبت کردن با تلفن - شجاعتش را با تحسین فراوان تصدیق کنید. اگر افراد دیگری در اطراف هستند، فرزندتان را بی‌سروصدا تحسین کنید و وقتی تنها هستید، با او به گرمی برخورد کنید. این به تقویت عزت نفس فرزندتان کمک می‌کند .
- از برچسب زدن به فرزندتان به عنوان «خجالتی» خودداری کنید. اگر افراد دیگر در مورد رفتار فرزندتان در موقعیت‌های اجتماعی نظر می‌دهند، می‌توانید چیزی شبیه به این بگویید: «در واقع، کای در برخورد با افرادی که به خوبی می‌شناسد، بسیار خوش‌برخورد است».
- مهم نیست چقدر احساس ناامیدی می‌کنید، از انتقاد از فرزندتان یا منفی‌بافی در مورد مشکلات او در موقعیت‌های اجتماعی خودداری کنید.
- اگر فرزندتان نسبت به موقعیتی واکنش اضطرابی نشان می‌دهد، او را مجبور به ماندن در آن موقعیت نکنید. موقعیت را یک بار دیگر با آمادگی بیشتر امتحان کنید.
استفاده از رویکرد نردبانی برای کمک به اضطراب اجتماعی
رویکرد نردبانی یک تکنیک رفتاری ملایم است که می‌تواند به کودکان مبتلا به اضطراب، از جمله اضطراب اجتماعی، کمک کند. این روش شامل وادار کردن کودکان به مقابله با چیزهای کوچک قبل از مواجهه با چیزهایی است که باعث اضطراب شدید آنها می‌شود.
برای مثال، اگر فرزند شما در صحبت کردن با افراد جدید مشکل دارد، می‌تواند با گفتن «خداحافظی» به دوستی که چند بار ملاقات کرده شروع کند، سپس به گفتن «سلام» به کسی که تازه ملاقات کرده ادامه دهد و در نهایت با سایر کودکان در مدرسه گفتگو کند.
کمک حرفه‌ای برای اضطراب اجتماعی در کودکان
اگر نگران اضطراب فرزندتان هستید و احساس می‌کنید که این موضوع بر لذت بردن او از زندگی تأثیر می‌گذارد، درخواست کمک حرفه‌ای را در نظر بگیرید.
شما می‌توانید از منابع مختلفی کمک حرفه‌ای دریافت کنید، از جمله:
- معلم فرزندتان در پیش‌دبستانی یا مدرسه، یا مشاور مدرسه
- پزشک عمومی یا متخصص اطفال فرزندتان ، که می‌تواند شما را به یک متخصص سلامت روان مناسب ارجاع دهد
- مرکز بهداشت کودکان یا مرکز بهداشت جامعه محلی شما
- یک کلینیک تخصصی اضطراب (در اکثر ایالت‌ها موجود است)
- خدمات سلامت روان محلی شما .
درمانهای اضطراب اجتماعی