هر والدینی امیدوار است که فرزندش دوران نوجوانی را به خوبی پشت سر گذاشته و در بزرگسالی سالم و شاد باشد. با وجود تمام نیت‌های ما، امروزه بسیاری از نوجوانان احساس اضطراب اجتماعی را تجربه می‌کنند.
این روزها عوامل متعددی در اضطراب اجتماعی نوجوانان نقش دارند. آگاهی از علائم اضطراب اجتماعی می‌تواند مفید باشد اگر می‌خواهید بدانید چگونه به بهترین شکل ممکن به نوجوان خود کمک کنید و کدام روش درمانی برای او مناسب است.
برخی از علائم و نشانه‌های رایج اختلال اضطراب اجتماعی در نوجوانان عبارتند از:
- مشکل شدید در مکالمات عادی با دیگران
- اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که توجه به آنها معطوف می‌شود
- صحبت کردن با دیگران برایش سخت است
- اضطراب ناشی از دانستن اینکه باید با افراد دیگر تعامل داشته باشند - به خصوص اگر آن افراد را به خوبی نشناسند
- قادر به نفس کشیدن نیستند
- احساسات خودآگاهی
- احساس ناراحتی در کنار دیگران
- ترس شدید از خجالت زده شدن
- خالی کردن دهان در رویدادهای اجتماعی
- احساس خجالت در هنگام تعامل با دیگران
- بعد از رویدادهای اجتماعی و تعاملات اجتماعی، از خود بسیار انتقاد می‌کند
- نگرانی بیش از حد برای روزها یا حتی هفته‌ها قبل از رویدادهای اجتماعی یا عمومی
- داشتن ترس شدید از قضاوت شدن
- عزت نفس پایین
- اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی و مکان‌های عمومی
- لرزیدن، عرق کردن، سرخ شدن یا افزایش ضربان قلب در موقعیت‌های اجتماعی
- پیدا کردن دوست برایش دشوار است
- حفظ روابط را چالش برانگیز می داند
- داشتن دل درد یا حالت تهوع هنگام حضور در کنار دیگران
- احساس سردرگمی در موقعیت‌های اجتماعی
- داشتن اسهال یا تنش عضلانی در حضور دیگران
علل اضطراب اجتماعی در نوجوانان
اختلال اضطراب اجتماعی در نوجوانان می‌تواند ناشی از عوامل محیطی یا بیولوژیکی متعددی باشد. هم ویژگی‌های ارثی و هم رفتارهای آموخته شده می‌توانند در این امر نقش داشته باشند. یکی دیگر از علل شناخته شده اضطراب اجتماعی می‌تواند آمیگدال بیش فعال باشد.
«برای نوجوانان، اضطراب اجتماعی می‌تواند از نظر عملکرد، ترس از قضاوت و زمانی که فرصتی برای مقایسه یا ترس از شکست پیش می‌آید، کاملاً شایع باشد. معمولاً بار استرس با افزایش سن بیشتر می‌شود، اما در نوجوانان ما زودتر آشکار می‌شود، زیرا فشار برای جبران عقب‌ماندگی و احساس موفقیت در پاسخ به کووید و سایر عوامل استرس‌زای خارجی آشکارتر می‌شود.»
- زمینه ژنتیکی: زمینه ژنتیکی برای اضطراب اجتماعی امکان‌پذیر است. با این حال، هنوز کاملاً مشخص نیست که آیا ارتباط بین اضطراب اجتماعی و خانواده‌ها به دلیل رفتار آموخته شده است یا واقعاً ژنتیکی است.
- محیط: عوامل محیطی می‌توانند در ایجاد اختلال اضطراب اجتماعی نوجوانان نقش داشته باشند. این می‌تواند به دلیل والدینی باشد که فوبیا یا اضطراب شدید در مورد موقعیت‌های اجتماعی نشان می‌دهند و این می‌تواند به فرزندان نوجوان منتقل شود. عامل دیگر ممکن است والدین بیش از حد محافظت‌کننده باشند که می‌تواند منجر به این شود که کودکان نتوانند بدون احساس اضطراب، به طور کامل در یک محیط اجتماعی حرکت کنند.
- رویدادهای گذشته: نوجوانانی که در گذشته موقعیت‌های اجتماعی را تجربه کرده‌اند که باعث خجالت آنها شده است، ممکن است در نتیجه دچار اضطراب اجتماعی شوند.
- آمیگدال: آمیگدال بخشی از مغز است که پاسخ ترس ما را کنترل می‌کند. وقتی بیش از حد فعال باشد، می‌تواند عاملی مؤثر در اختلال اضطراب اجتماعی باشد. در افرادی که آمیگدال بیش از حد فعال دارند، واکنش ترس بسیار حساس یا تشدید شده می‌تواند منجر به سطوح بالاتر اضطراب، به ویژه در موقعیت‌های اجتماعی شود.
سایر عوامل خطر برای اضطراب اجتماعی در نوجوانان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- خلق و خوی فردی یک نوجوان
- احساس ناامنی
- موقعیت‌های اجتماعی جدید
«طیفی از اضطراب برای نوجوانان طبیعی است زیرا آنها بلوغ و تغییرات هورمونی را تجربه می‌کنند، اما اگر علل آن به راحتی شناسایی نشوند، می‌تواند به طور ویژه آسیب‌پذیر باشد. ایده خوبی است که هنگام تلاش برای درک اضطراب، از رشد و نمو آگاه باشید.»
اضطراب اجتماعی چگونه بر یک نوجوان تأثیر می‌گذارد؟
همه ما در برهه‌ای از زندگی خود احساس عصبی بودن یا اضطراب خواهیم کرد. در واقع، طبیعی است که در مورد موقعیت‌های خاص بترسیم.
چیزهایی مانند ارائه سخنرانی در مدرسه، رفتن به مصاحبه شغلی، شرکت در یک تیم ورزشی، اجرای یک نمایش یا ملاقات با افراد جدید، همگی می‌توانند احساس اضطراب را القا کنند. با این حال، وقتی این اضطراب‌ها به نقطه‌ای می‌رسند که فرد دچار هراس اجتماعی تمام عیار می‌شود یا باعث اضطراب طولانی مدت در مورد فعالیت‌ها و موقعیت‌های روزمره می‌شود، ممکن است مشکل دیگری وجود داشته باشد.
اضطراب اجتماعی می‌تواند تقریباً بر هر جنبه‌ای از زندگی یک جوان تأثیر بگذارد. نوجوانانی که اضطراب اجتماعی دارند ممکن است در موارد زیر مشکل داشته باشند:
- قدم زدن در یک اتاق شلوغ
- استفاده از حمام عمومی
- رفتن به کلاس
- غذا خوردن در مقابل دیگران
- شروع گفتگوها
- رفتن به مهمانی‌ها یا دورهمی‌های دوستانه
- دوستیابی
- برقراری تماس چشمی
- صحبت کردن با غریبه‌ها
- سخنرانی کردن
چگونه می‌توانم به نوجوانم که دچار اضطراب اجتماعی است کمک کنم؟
چندین کار وجود دارد که می‌توانید برای کمک به نوجوان خود در مدیریت اضطراب اجتماعی‌اش انجام دهید. اول و مهمتر از همه، صبور و فهیم باشید. نوجوان خود را تشویق کنید تا برخی از نکات خودیاری زیر را برای مقابله با اضطراب اجتماعی خود امتحان کند.
به جای خودشان، روی دیگران تمرکز می‌کنند
اضطراب اجتماعی می‌تواند باعث شود نوجوانان در ناراحتی و ترس خود گم شوند. این می‌تواند تمرکز روی اطرافیان را برای آنها دشوار کند، زیرا آنها واقعاً روی ترس‌های خود متمرکز هستند. مشکل این است که می‌تواند منجر به ایجاد استرس و اضطراب بیشتر
شود. نوجوان خود را تشویق کنید تا مکالمه‌ای را شروع کند یا به مکالمه‌ای که در اطرافش در حال انجام است، بپیوندد. این می‌تواند به آنها کمک کند تا آرام شوند و حتی ممکن است به آنها اجازه دهد برای یک یا دو لحظه تمرکز بیش از حد روی اضطراب‌های خود را متوقف کنند. به آنها یادآوری کنید که اضطراب آنها از افکار منفی که دارند تغذیه می‌شود.
افکار منفی را به چالش بکشید
افکار منفی می‌توانند برای کسی که اختلال اضطراب اجتماعی دارد، مزاحم شوند. ترس می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای در نحوه تعامل آنها در موقعیت‌های اجتماعی باشد. آنها ممکن است از اینکه خودشان را خجالت‌زده کنند، بترسند یا از اینکه در مقابل همسالان یا گروه‌های بزرگی از مردم احمق به نظر برسند، بترسند.
الگوهای فکری منفی می‌توانند یک تله باشند. آنها می‌توانند رشد کنند، تا جایی که نوجوان شما حتی شروع به فاجعه‌سازی یک رویداد اجتماعی در ذهن خود کند یا در مورد نحوه برخورد دیگران با خود قضاوت نادرستی داشته باشد.
تلاش برای تغییر این الگوهای فکری می‌تواند بسیار مفید باشد. برای انجام این کار، نوجوان شما ابتدا باید بتواند بفهمد که چه افکار منفی‌ای دارد.
وقتی الگوهای فکری منفی خود را شناسایی کردند، می‌توانند شروع به به چالش کشیدن آنها کنند. از آنها بخواهید که با منطق به افکاری که دارند نگاه کنند. آنها می‌توانند از خود چیزهایی مانند: چه کسی این را به من گفته است؟ یا چرا من اینطور فکر می‌کنم؟ یا از کجا می‌دانم که این درست است؟ اینها همه راه‌هایی هستند که نوجوان شما می‌تواند الگوهای فکری خود را به چالش بکشد.
سعی کنید اجتماعی‌تر باشید
پیدا کردن دوستی‌ها و روابط جدید یا جستجوی محیط‌های اجتماعی که می‌توانند حمایت‌کننده باشند، راه خوبی برای برداشتن گام‌های کوچک به سمت اجتماعی‌تر شدن است. این می‌تواند چیزی به کوچکی سلام کردن به یکی از همکلاسی‌هایش یا پرسیدن از یک دوست در مورد آخر هفته‌اش باشد. به آرامی اما مطمئناً، تعاملات کمتر دردناک و عمیق‌تر خواهند شد.
۷ اشتباه رایج در طراحی سایت که باید از آنها اجتناب کنید