کودکان خردسال اغلب در توجه یا تمرکز مشکل دارند، اما چه زمانی این مشکلات به اندازه کافی جدی است که والدین و معلمان نگران باشند؟ بر اساس تخمین های مرکز کنترل بیماری، از هر 11 کودک مدرسه ای، 1 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) تشخیص داده می شود، اما تحقیقات نشان می دهد که علائم هشداردهنده اغلب حتی قبل از شروع مدرسه ظاهر می شوند. حدود 40 درصد از کودکان در سن چهار سالگی مشکلات قابل توجهی در توجه دارند و ADHD در حال حاضر شایع ترین اختلال سلامت روانی است که در سال های پیش دبستانی تشخیص داده می شود.
دکتر مارک ماهون، مدیر بخش روان‌شناسی اعصاب در مؤسسه کندی کریگر در بالتیمور، والدین را تشویق می‌کند که به ویژه مراقب رفتار فرزند خردسال خود باشند.
دکتر ماهون می گوید: «تحقیقات نشان می دهد که کودکان مبتلا به ADHD رشد غیر طبیعی مغز دارند، به این معنی که ADHD یک مبنای بیولوژیکی دارد که اغلب آن را به یک بیماری مادام العمر تبدیل می کند. "ما می خواهیم ADHD را زود تشخیص دهیم زیرا تاثیر عمیقی بر یادگیری و رشد تحصیلی دارد. کودکانی که علائم آنها در اوایل کودکی شروع می شود در معرض بالاترین خطر شکست تحصیلی و تکرار نمره هستند."
دکتر ماهون و همکارانش در کندی کریگر جزو اولین کسانی هستند که از تصویربرداری عصبی برای مطالعه مغز کودکان پیش دبستانی با علائم ADHD استفاده کردند. آنها اخیراً کشف کردند که کودکان مبتلا به ADHD نسبت به همسالان معمولی خود هسته دمی کوچکتری دارند - ساختار کوچکی در مغز که با کنترل شناختی و حرکتی مرتبط است. با شناسایی نشانگرهای بیولوژیکی ADHD، آنها امیدوارند که مداخله زودتر برای تسهیل نتایج آموزشی بهتر آغاز شود.
در کودکان پیش دبستانی (3 تا 4 سال)، دکتر ماهون توصیه می کند که والدین به دنبال علائم زیر باشند که با تشخیص ADHD مرتبط است، زمانی که کودکان به سن مدرسه می رسند:
- از فعالیت هایی که نیاز به توجه بیش از یک یا دو دقیقه دارند، بیزار است یا از آن اجتناب می کند
- پس از چند لحظه درگیر شدن در یک فعالیت، علاقه خود را از دست می دهد و شروع به انجام کار دیگری می کند
- نسبت به سایر کودکان هم سن و سال بسیار بیشتر صحبت می کند و سر و صدای بیشتری ایجاد می کند
- هنگامی که به آنها دستور داده می شود این کار را انجام ندهید، از چیزها بالا می رود
- تا 4 سالگی نمی توان روی یک پا پرید
- تقریباً همیشه بی قرار - می خواهد دائماً پاهایش را لگد بزند یا تکان دهد یا در صندلی خود بچرخد. اصرار دارد که پس از بیش از چند دقیقه نشستن "باید" بلند شود
- به دلیل بی باکی وارد موقعیت های خطرناک می شود
- خیلی سریع با غریبه ها گرم می شود
- اغلب با همبازی ها پرخاشگر است. به دلیل پرخاشگری از پیش دبستانی/مهدکودک حذف شده است
- آسیب دیده است (مثلاً بخیه زده شده است) به دلیل حرکت بیش از حد سریع یا دویدن در صورت عدم انجام این کار
دکتر ماهون می گوید: «اگر والدین این علائم را مشاهده می کنند و در مورد رشد فرزندشان نگران هستند، باید با پزشک اطفال یا متخصص رشد دیگری مشورت کنند. درمان‌های ایمن و مؤثری وجود دارد که می‌تواند به مدیریت علائم، افزایش مهارت‌های مقابله و تغییر رفتارهای منفی برای بهبود موفقیت تحصیلی و اجتماعی کمک کند.»
زوج درمانی چیست