انواع پیشگیری از بارداری چیست؟

روش های مختلفی برای پیشگیری از بارداری وجود دارد. یک زوج یک یا چند مورد از این موارد را انتخاب می کنند که با آن احساس راحتی کنند. انواع رایج روش های جلوگیری از بارداری به شرح زیر است:

1. روش های مانع: همانطور که از نام آن پیداست، این روش یک مانع بین آلت تناسلی مرد و دهانه رحم زن قرار می دهد و بنابراین اطمینان حاصل می کند که اسپرم نمی تواند به تخمک برسد تا آن را بارور کند. وسایل پیشگیری از بارداری مورد استفاده در این روش شامل کاندوم مردانه و زنانه، دیافراگم، اسفنج ضد بارداری و کلاه دهانه رحم می باشد.

2. روش‌های هورمونی کوتاه‌مدت: این روش‌ها هورمون‌های خاصی را وارد بدن شما می‌کنند که به شما اطمینان می‌دهد که نمی‌توانید باردار شوید. انواع روش‌ها کوتاه‌اثر در نظر گرفته می‌شوند، زیرا باید آنها را به طور منظم و بدون وقفه، به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه مصرف کنید تا مؤثر واقع شوند. این روش ها شامل قرص های ضد بارداری، حلقه های واژینال، تزریق ضد بارداری و چسب های پوستی است.برای ارتباط با بهترین متخصص زنان در سعادت آباد تهران اینحا کلیک کنید.

3. روش‌های هورمونی طولانی‌مدت: روش‌های کنترل بارداری تحت این نوع شامل سرکوب هورمون‌هایی است که با کاشت دستگاهی در بدن شما منجر به بارداری می‌شود. این روش طولانی مدت در نظر گرفته می شود زیرا این دستگاه ها برای دوره ای بین 3 تا 10 سال یا تا زمانی که دستگاه را از بدن خود خارج کنید مؤثر هستند. وسایل پیشگیری از بارداری مورد استفاده در این روش شامل UID مسی، UID هورمونی و ایمپلنت های ضد بارداری می باشد.

4. عقیم سازی: عقیم سازی یک روش دائمی است که در پیشگیری از بارداری استفاده می شود و قابل لغو نیست. مردان ممکن است تحت عمل وازکتومی قرار گیرند و زنان ممکن است تحت عمل بستن لوله ها قرار گیرند.

5. اسپرم کش یا ژل واژینال: اسپرم کش ها یا ژل واژینال روش های غیر هورمونی پیشگیری از بارداری هستند و توسط تعدادی از افرادی که از عوارض احتمالی روش های هورمونی وحشت دارند ترجیح داده می شود. استفاده از اسپرم کش ها یا ژل تنظیم کننده pH واژن در واژن درست قبل از رابطه جنسی، حرکت اسپرم را متوقف می کند و از رسیدن آن به تخمک برای بارور کردن آن جلوگیری می کند و همچنین ممکن است اسپرم را بکشد.

6. روش‌های آگاهی از باروری: این روش به دانستن به اصطلاح «روزهای امن» یک زن بر اساس آگاهی از چرخه قاعدگی و عواملی مانند دمای پایه بدن یا مواردی مانند مخاط دهانه رحم بستگی دارد. در این روش، زوجین در روزهایی که از نظر عدم امکان لقاح در امان هستند، رابطه جنسی محافظت نشده دارند.

7. روش‌های ترک: این یک روش پرخطر است که در آن شریک مرد آلت تناسلی خود را از واژن زن بیرون می‌کشد و قبل از شروع انزال خود را کنار می‌کشد. برای رسیدن به این هدف، هر دو طرف باید از بدن و واکنش‌های خود بسیار مطمئن باشند و باید رفلکس‌های سریعی داشته باشند تا بتوانند به موقع کنار بکشند.

توجه: پیشگیری از بارداری اضطراری که معمولاً به عنوان قرص بعد از صبح شناخته می شود، ممکن است برای جلوگیری از بارداری در صورت آمیزش جنسی محافظت نشده استفاده شود. این قرص های ضد بارداری خوراکی باید ظرف 72 ساعت پس از برقراری رابطه جنسی مصرف شوند.

چالش‌های دسترسی به کنترل تولد و تنظیم خانواده

سلامت باروری با مزایای آشکاری که دارد با چالش‌های متعددی مواجه است که مانع دسترسی به روش‌ها و استفاده از خدمات می‌شود:

عدم آگاهی: دانش محدودی در مورد انواع گزینه های پیشگیری از بارداری در دسترس، خدمات موجود برای تنظیم خانواده و اغلب عدم دسترسی به آموزش بهداشت جنسی وجود دارد.

انگ ها و مسائل فرهنگی: تابوهای زیادی در جامعه وجود دارد، دیدگاه ها و باورهای مذهبی متضاد و مرزهای فرهنگی کلی وجود دارد که از بحث آزادانه و صریح در مورد موضوعاتی مانند جنسیت، تربیت جنسی، روش های پیشگیری از بارداری و پیشگیری از بارداری و حقوق باروری جلوگیری می کند.

موانع مالی: در حالی که ابتدایی ترین وسایل پیشگیری از بارداری، کاندوم ها، گران نیستند، سایر روش های پیشگیری از بارداری، خدمات بالینی و مراقبت های بهداشتی و هزینه بالای مراقبت های بهداشتی ممکن است افراد با منابع مالی محدود را از اتخاذ روش های تنظیم خانواده یا استفاده از دستگاه های پیشگیری از بارداری منصرف کند. نرخ روند پزشکی به طور غیرعادی بالا در هند، 14 درصد در سال 2021-2022، بالاترین میزان در آسیا و بسیار بالاتر از میانگین جهانی 7.4 درصد برای دوره مشابه، مانعی برای افراد با امکانات مالی محدود است.

نابرابری های مراقبت های بهداشتی: اختلاف زیادی در فرصت دسترسی به خدمات مراقبت های بهداشتی با کیفیت، به ویژه در مناطق روستایی، در میان جوامع حاشیه نشین و در کشورهای جهان سوم و توسعه نیافته با درآمد کم وجود دارد.

محدودیت های سیاستی: در اکثر کشورهای جهان اراده سیاسی برای حمایت و وضع قوانین برای اقدامات جامع بهداشت باروری وجود ندارد. سیاست هایی که در حال حاضر وجود دارند ماهیتاً محدود کننده هستند و از نظر قانونی موانع زیادی برای اتخاذ اقدامات قاطع و گام های مشخص در جهت صحیح وجود دارد.