علائم هشدار دهنده اختلال دوقطبی

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب دارای نوسانات خلقی هستند که می تواند هم زیاد و هم کم باشد. وقتی این الگوهای خلقی کلاسیک را نشان می دهید، تشخیص اختلال دوقطبی نسبتاً ساده است.

اما اختلال دوقطبی می تواند یواشکی باشد. علائم ممکن است همیشه از چرخه معمولی بالا و پایین پیروی نکنند. ممکن است گاه به گاه اپیزودهای شیدایی خفیف یا هیپومانیا داشته باشید که زیر رادار پرواز می کنند. افسردگی می تواند قسمت های دیگر بیماری را تحت الشعاع قرار دهد. گاهی اوقات، علائم افسردگی و شیدایی می تواند همزمان رخ دهد. و سوء استفاده از مواد می تواند تشخیص شما را پیچیده تر کند.

این پیچیدگی‌ها تشخیص اختلال دوقطبی را چالش برانگیز می‌کند، به‌ویژه زمانی که علائم واضح نیستند. در اینجا برخی از حقایق کمتر شناخته شده در مورد اختلال دوقطبی آورده شده است:

• حدود 20 درصد از افرادی که افسردگی را به پزشک خود گزارش می دهند در واقع به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.
• حدود نیمی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی قبل از تشخیص صحیح به سه متخصص مراجعه می کنند.
• معمولاً حدود 10 سال طول می کشد تا افراد پس از شروع علائم، اغلب به دلیل تأخیر در تشخیص، به دنبال درمان اختلال دوقطبی باشند.
• اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی همچنین دارای سایر شرایط سلامت روان مانند سوء مصرف مواد یا اضطراب هستند که تشخیص را پیچیده تر می کند.

بررسی سلامت اختلال دوقطبی WebMD را انجام دهید

علائم اختلال دوقطبی و افسردگی

پزشکان اغلب به اشتباه افراد مبتلا به اختلال دوقطبی را تنها با افسردگی تشخیص می دهند. در اختلال دوقطبی 2 ، که شکل خفیف‌تری است، دوره‌های شیدایی ظریف هستند و می‌توانند بدون توجه از آن عبور کنند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی 2 معمولاً زمان بسیار بیشتری را با علائم افسردگی در مقایسه با علائم هیپومانیک با نسبت 35 به 1 سپری می کنند

به طور مشابه، در اختلال دوقطبی 1، که در آن شیدایی بارزتر است، مدت زمان صرف شده در حالت های افسردگی معمولاً 3 به 1 بیشتر از زمان صرف شده در حالت های شیدایی است، اگرچه ماهیت شدید شیدایی در دوقطبی 1 تشخیص آن را آسان تر می کند.

تشخیص اختلال افسردگی اساسی که معمولاً به عنوان افسردگی تک قطبی شناخته می شود، از اختلال دوقطبی 2 مهم است زیرا افسردگی تک قطبی فاقد دوره های هیپومانیا در دوقطبی 2 است.

هر فردی که از نظر افسردگی ارزیابی می‌شود باید برای یک عمر دوره‌های شیدایی یا هیپومانیک نیز مورد ارزیابی قرار گیرد تا اختلال دوقطبی دقیقاً تشخیص داده شود.

علائم دوقطبی و سوء مصرف مواد

سوء مصرف مواد، تشخیص و درمان اختلال دوقطبی را پیچیده تر می کند. تحقیقات نشان می دهد که تا 60 درصد از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی با سوء مصرف مواد مخدر یا الکل نیز دست و پنجه نرم می کنند. هنگامی که سوء مصرف مواد در کنار اختلال دوقطبی درمان نشود، مدیریت علائم خلقی اختلال دوقطبی بسیار چالش برانگیز می شود. همچنین تشخیص قطعی اختلال دوقطبی زمانی که فردی فعالانه از موادی استفاده می‌کند که باعث نوسانات خلقی می‌شود، دشوار است.

علائم دوقطبی در نوجوانان

اختلال دوقطبی اغلب در اواخر سال های نوجوانی ظاهر می شود و می تواند به ویژه در این دوره شدید باشد و نوجوانان را در معرض خطر بالایی برای خودکشی قرار دهد.