نحوه مدیریت نارسایی زودرس تخمدان

علائم نارسایی زودرس تخمدان

POI معمولاً از نظر بالینی با اختلالات قاعدگی (الیگو- یا آمنوره)، ناباروری یا علائم یائسگی (مانند گرگرفتگی، تغییرات خلقی، علائم دستگاه تناسلی، عرق شبانه) تظاهر می کند. با این حال، ممکن است برای سال‌های متمادی ناشناخته بماند، به‌ویژه اگر زنی از داروهای ضد بارداری هورمونی استفاده کند.

POI می تواند با اختلالات کروموزومی (مانند سندرم ترنر)، شرایط خود ایمنی (مانند کم کاری تیروئید، بیماری آدیسون)، سابقه خانوادگی POI یا عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن مرتبط باشد. با این حال، اغلب ایدیوپاتیک است.

تشخیص نارسایی زودرس تخمدان

تشخیص POI باید در هر زن زیر 40 سال با سابقه بیش از چهار ماه اولیگو- یا آمنوره در غیاب هر علت دیگری برای آمنوره ثانویه (مثلاً حاملگی، استفاده از ضد بارداری های هورمونی، بی اشتهایی) مشکوک باشد. تشخیص رسمی نیاز به آزمایش هورمون محرک فولیکول سرم (FSH) در حداقل دو نوبت با فاصله حداقل چهار تا شش هفته دارد. دو سطح FSH در محدوده یائسگی، یعنی IU> 40 نشان دهنده POI است.

تشخیص POI می‌تواند برای یک زن ناراحت‌کننده باشد، به‌ویژه اگر همراه با ارائه ناباروری باشد و زنان باید از حمایت روان‌شناختی مناسب برخوردار شوند و به منابع مفید راهنمایی شوند.

سایر خطرات سلامتی مرتبط با نارسایی زودرس تخمدان

بررسی بیشتر POI معمولاً به آزمایش ژنتیکی و غربالگری برای شرایط خودایمنی اساسی نیاز دارد. POI با پوکی استخوان همراه است. بنابراین، زنان باید از نظر پوکی استخوان (مثلاً از طریق اسکن DEXA) غربالگری شوند و سلامت استخوان را بهینه کنند (مثلاً اطمینان از جایگزینی ویتامین D در صورت نیاز، تشویق به ورزش منظم با تحمل وزن، ترک سیگار). POI همچنین با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) همراه است و زنان باید از نظر CVD غربالگری شوند و هر گونه عامل خطر قابل اصلاح مورد توجه قرار گیرد.

درمان نارسایی زودرس تخمدان

به همه زنان مبتلا به POI باید در صورت عدم وجود هرگونه منع مصرف، درمان جایگزین هورمونی (HRT) با استروژن ارائه شود. HRT باید تا سن 50 سالگی ادامه یابد زیرا نشان داده شده است که خطر پوکی استخوان و بیماری های قلبی عروقی را در زنان مبتلا به POI کاهش می دهد.

زنان با رحم دست نخورده معمولاً به محافظت از آندومتر از طریق پروژسترون خوراکی یا سیستم داخل رحمی آزادکننده لوونورژسترل نیاز دارند.

باروری و نارسایی زودرس تخمدان

باروری اغلب یک نگرانی برای زنان مبتلا به POI است. علیرغم تشخیص POI، تخمک گذاری خود به خودی شایع است و ناباروری مطلق را نمی توان فرض کرد. بنابراین، پیشگیری از بارداری باید در زنان مبتلا به POI که تمایلی به بارداری ندارند توصیه شود. زنانی که مایل به باردار شدن هستند باید برای بررسی درمان های کمک باروری که اغلب شامل استفاده از تخمک اهدایی یا جنین است به خدمات متخصص ارجاع داده شوند.