اگر مجذوب عملکرد درونی ذهن انسان هستید و مشتاق کار در زمینه سلامت روان هستید، مجموعه ای از مسیرهای شغلی کامل در انتظار شماست.
از ارائه درمان به مراجع، تا تسهیل تغییرات سازمانی، حمایت از جوانان در دوران نوجوانی و کمک به زوجها برای حل مشکلات، کار در سلامت روان پویا و با ارزش است.
پس باید روانشناسی بخونی یا مشاوره؟ اگرچه این دو اصطلاح اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما تفاوت های مهمی وجود دارد. درک تفاوت می تواند به شما کمک کند تا بفهمید کدام مسیر تحصیلی و شغلی برای شما مناسب تر است.
روانشناسی در مقابل مشاوره
روانشناسان در علم نحوه تفکر، احساس، رفتار و یادگیری افراد آموزش دیده اند. بسیاری از روانشناسان در محیط های درمانی کار می کنند و نگرانی ها و شرایط زندگی افراد را ارزیابی می کنند. آنها به شرایط سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب، استرس و اختلالات خوردن کمک می کنند .
دکتر تریستان اسنل، روانشناس مشاوره و مدرس ارشد روانشناسی در دانشگاه دیکین می گوید: «روانشناسان آموزش ویژه ای در تشخیص و ارزیابی دارند و تمایل دارند از افرادی که مشکلات سلامت روانی شدیدتری دارند حمایت کنند.
مشاغل در روانشناسی بیشتر در چارچوب پزشکی انجام می شود. روانشناسان از درمان هایی مانند رفتار درمانی شناختی استفاده می کنند که افکار و رفتارهای غیرمفید را شناسایی کرده و به چالش می کشد ، و ابزارهایی مانند تست روانشناختی را برای اطلاع از استراتژی های درمان استفاده می کنند.
دکتر اسنل می گوید که مشاوران رویکرد شخص محورتری را اتخاذ می کنند. او میگوید: «اگر به یک روانشناس مراجعه کنید، احتمالاً برای شروع یک ارزیابی کاملاً جامع انجام میدهند، در حالی که یک مشاور با گوش دادن و بحث درباره اهداف شما شروع میکند».
مشاوران با کمک به شفاف سازی مسائل، کشف گزینه ها و توسعه استراتژی ها به افراد کمک می کنند تا با مشکلات به شیوه ای مثبت برخورد کنند. دکتر اسنل می گوید: مشاوران در گوش دادن و کمک به افراد در دستیابی به اهداف شخصی خود متخصص هستند. آنها تمایلی به تشخیص یا ارزیابی ندارند، اما از افرادی با علائم خفیف تا متوسط بیماری روانی حمایت خواهند کرد.
فراتر از درمان انفرادی، روانشناسان و مشاوران در طیف وسیعی از محیط های حرفه ای کار می کنند. روانشناسانی را خواهید یافت که با شرکت ها برای بهبود فرهنگ محیط کار، در مدارس برای حمایت از کودکان و جوانان و با ورزشکاران برای افزایش عملکرد کار می کنند. مشاوران اغلب در داخل برای غیرانتفاعی، ادارات دولتی و خدمات خط کمک کار می کنند.
چگونه یک مشاور یا روانشناس شویم
در استرالیا، روانشناسی یک حرفه تنظیم شده است، به این معنی که هرکسی که خود را روانشناس می نامد باید در هیئت روانشناسی استرالیا ثبت نام کرده و در آژانس تنظیم مقررات پزشکان سلامت استرالیا (AHPRA) ثبت شود.
روانشناسان ثبت نام شده حداقل شش سال سابقه تحصیل در دانشگاه و تجربه نظارت دارند - معمولاً یک مدرک کارشناسی سه ساله، یک مدرک ممتاز یک ساله یا دیپلم فوق لیسانس و یک مدرک کارشناسی ارشد دو ساله.
در Deakin، شما ممکن است یک لیسانس روانشناسی یا لیسانس علوم روانشناسی ، و پس از آن یک سال افتخار یا دیپلم روانشناسی (پیشرفته) تحصیل کنید ، و با مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی (بالینی) یا کارشناسی ارشد روانشناسی (سازمانی) پایان دهید . پس از دو سال دیگر تمرین تحت نظارت، می توانید یک روانشناس بالینی یا سازمانی مورد تایید قرار بگیرید.
دانشجویان همچنین می توانند مسیر کارآموزی '5+1' را برای فارغ التحصیلی به عنوان روانشناس عمومی انتخاب کنند. این شامل یک مدرک کارشناسی سه ساله، یک مدرک افتخاری یک ساله یا دیپلم فارغ التحصیلی، یک سال کارشناسی ارشد روانشناسی حرفه ای، و به دنبال آن یک سال کارآموزی در این زمینه است.
مشاوره یک حرفه خودتنظیمی است. سازمانهایی مانند انجمن مشاوره استرالیا و فدراسیون رواندرمانی و مشاوره استرالیا از مشاوران برای تکمیل دوره تحصیلی معتبر میخواهند. گواهی فارغ التحصیلی دیکین از مشاوره ، دیپلم مشاوره و کارشناسی ارشد مشاوره، دانش و مهارت های ضروری در مشاوره را آموزش می دهند.