عفونت ادراری چگونه تشخیص داده می شود؟

عفونت ادراری چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما سابقه سلامتی شما را بررسی می کند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش ادرار  آزمایش آزمایشگاهی ادرار برای بررسی سلول ها و مواد شیمیایی مختلف انجام می شود. اینها شامل گلبول های قرمز و سفید، میکروب ها (مانند باکتری ها) یا پروتئین است.

• کشت ادرار  این یک آزمایش آزمایشگاهی برای رشد باکتری های احتمالی موجود در ادرار است. همچنین می تواند تعیین کند که کدام آنتی بیوتیک برای درمان بهتر است.

• آزمایش DNA ادرار این یک آزمایش آزمایشگاهی برای جداسازی DNA باکتری‌هایی است که در ادرار زندگی می‌کنند و مشخص می‌کند کدام آنتی‌بیوتیک باکتری‌ها را از بین می‌برد.

اگر عفونت ادراری به یک مشکل مکرر تبدیل شود، ممکن است از آزمایش‌های دیگری برای بررسی طبیعی بودن دستگاه ادراری استفاده شود. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سیستوسکوپی  در این آزمایش، یک لوله نازک و منعطف و دستگاه مشاهده از طریق مجرای ادرار برای بررسی مثانه و سایر قسمت‌های مجاری ادراری قرار داده می‌شود. تغییرات ساختاری یا انسداد، مانند تومورها یا سنگ‌ها را می‌توان یافت.

• سونوگرافی کلیه و مثانه.  این تست تصویربرداری از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از مثانه و کلیه ها بر روی صفحه کامپیوتر استفاده می کند. این آزمایش برای تعیین اندازه و شکل مثانه و کلیه ها و بررسی وجود توده، سنگ کلیه، کیست یا سایر انسدادها یا ناهنجاری ها استفاده می شود.

• سی تی اسکن.  این یک تست تصویربرداری است که با استفاده از اشعه ایکس و کامپیوتر تصاویر دقیقی از بدن می گیرد. سی تی اسکن جزئیات استخوان ها، ماهیچه ها، چربی و اندام ها را نشان می دهد.

عفونت های ادراری چگونه درمان می شوند؟

درمان UTI ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آنتی بیوتیک ها

• داروهای دیگر برای کاهش درد

در طول درمان، ممکن است لازم باشد تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید، مانند:

• نوشیدن مقدار زیادی آب برای کمک به شستشوی باکتری ها از دستگاه ادراری

• عدم مصرف قهوه، الکل یا غذاهای تند

• ترک سیگار