عفونت های مخمری چیست؟

در این وبلاگ در حیطه مشکلات و بیماریهای بدن انسان صحبت می شود

عفونت های مخمری چیست؟

۲۶ بازديد

عفونت های مخمری از شایع ترین آزاردهنده های پزشکی هستند. اما، بیشتر آنها را می توان با عادات پاک و داروهای OTC (بدون نسخه) درمان یا کنترل کرد.

سه مورد رایج ترین عبارتند از:

  • خارش جوک : بثورات قرمزی که از آلت تناسلی به بیرون در قسمت داخلی ران ها، ناحیه مقعد و باسن پخش می شود.
  • عفونت های قارچی واژن : اغلب در زنان 20 تا 40 ساله رخ می دهد و اغلب با استفاده از آنتی بیوتیک ها یا پیشگیری از بارداری مرتبط است. تغییرات هورمونی ناشی از قاعدگی، بارداری یا قند خون بالا نیز می‌تواند خطر شما را افزایش دهد.
  • التهاب آلت تناسلی (بالانیت) : شامل تورم و قرمزی سر آلت تناسلی است. کنترل آن آسان نیست و اغلب در مردان ختنه نشده عود می کند.

نوزادان و کودکان نیز ممکن است به عفونت های قارچی مبتلا شوند. بثورات رایج پوشک در نوزادان و کودکان نوپا اغلب یک عفونت سطحی است که توسط همان قارچ هایی که سایر عفونت های مخمری در قسمت های مرطوب بدن ایجاد می شود، ایجاد می شود. راش را می توان با تعویض مکرر، استفاده از کرم های پوشک و در صورت نیاز دارو به شکل پودر یا کرم کنترل کرد.

 

علائم

عفونت های سطحی

برای اکثر افراد، علائم قرمزی و خارش پوست است.

  • در مردان، خارش جوک باعث خارش می شود. همچنین ممکن است احساس سوزش در کشاله ران داشته باشید. التهاب آلت تناسلی شامل قرمزی و تورم است.
  • در زنان مبتلا به عفونت قارچی واژن، علائم اغلب قرمزی و تورم واژن یا لابیا و بافت مجاور است. اما برخی علائم ندارند و برخی دیگر ممکن است علائمی داشته باشند اما ممکن است بدون درد و طولانی مدت باشند. برخی از عفونت ها همچنین می توانند باعث خارش یا سوزش شدید شوند که منجر به درد در رابطه جنسی و دفع ادرار می شود. این عفونت همچنین ممکن است منجر به یک مایع غلیظ و سفید رنگ شود که شبیه پنیر دلمه است.

عفونت های مهاجم

علائم این عفونت ها قطعی نیست. برخی شامل تب و لرز هستند که از بین نمی روند. اگر عفونت به سایر قسمت های بدن سرایت کند، ممکن است علائم دیگری بر اساس محل ظاهر شود. قارچ های محیطی می توانند مشکلات تنفسی جزئی یا علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد کنند.

علل

اصطلاح "مخمر" اغلب در مورد عفونت های ناشی از قارچ ها استفاده می شود که:

  • در طبیعت به صورت کپک، کپک، قارچ و مخمر ظاهر می شوند
  • پیچیده تر از ویروس ها یا باکتری ها هستند
  • بیش از 100000 گونه دارد که تنها 200 گونه عامل بیماری هستند

کاندیدا آلبیکنس محتمل ترین علت است. حتی اگر عفونت های قارچی در میلیون ها نفر اتفاق بیفتد، اگر شما سالم هستید، نباید یک مشکل عمده برای سلامتی باشد.

 

عفونت های سطحی

  • پوست را درگیر کند
  • به راحتی پخش نمی شوند
  • ناشی از کاندیدا است که همیشه داخل و روی بدن است، اما می تواند با تغییر در pH یا تعادل هورمونی چند برابر شود.

عفونت های مهاجم

در حالی که عفونت های مخمری عمدتاً بی ضرر هستند، برخی از آنها وارد جریان خون می شوند و باعث عفونت در داخل بدن شما می شوند. شما در معرض خطر بیشتری هستید اگر:

  • قند خون بالا دارند
  • از استروئیدها استفاده کنید
  • پیوند عضو داشته اند
  • سیستم ایمنی ضعیفی دارند
  • داشتن یک بیماری مهم مانند ایدز، سرطان، بیماری کبد، بیماری التهابی روده یا آرتریت روماتوئید

بسیاری از عفونت‌ها ثانویه یا فرصت‌طلب نامیده می‌شوند، زیرا زمانی که سیستم ایمنی شما ضعیف است، ایجاد می‌شوند. قارچ ها همچنین می توانند در برخی از محیط های بهداشتی مهاجم شوند. اقامت طولانی مدت در بیمارستان به خطر شما می افزاید. در بیمارانی که برای مدت طولانی از کاتتر استفاده می کنند، قارچ ها ممکن است در دستگاه ادراری جمع شوند.

عفونت های فرصت طلب نیز می توانند از قارچ های محیطی مانند آسپرژیلا و کریپتوکوک باشند. برخی از قارچ های دیگر را می توان در خاک، حیوانات یا درختان یافت که عبارتند از:

  • بلاستومایسس: در غرب میانه، در سواحل دریاچه ها، رودخانه ها و برکه ها یافت می شود
  • Coccidioides: در آب و هوای گرم و خشک بیابان ها یافت می شود
  • هیستوپلاسما: در مکان های ساختمانی، پناهگاه های پرندگان یا غارهایی با خفاش ها یافت می شود

تشخیص

  • عفونت‌های سطحی با معاینه فیزیکی و در صورت نیاز، معاینه میکروسکوپی و کشت قارچ مشاهده می‌شوند.
  • گاهی اوقات عفونت های تهاجمی یا فرصت طلب را می توان با آزمایش های آزمایشگاهی استاندارد یافت. تکرار آزمایش ادرار که گلبول‌های قرمز یا سفید خون (علائم تورم) را نشان می‌دهد، تیم مراقبت‌های بهداشتی شما را از یک مشکل اساسی آگاه می‌کند. ممکن است برای بررسی اثرات روی کلیه یا مثانه به سونوگرافی یا سی تی اسکن نیاز داشته باشید.

 

درمان

عفونت های سطحی

عفونت های پوست و کشاله ران را می توان با رعایت بهداشت خوب درمان یا کنترل کرد. حمام کردن مکرر و شستن/تعویض لباس های خود به ویژه در هوای گرم یا بعد از تعریق توصیه می شود.

  • برای اکثر افراد عفونت سطحی مانند خارش جوک را می توان با کرم های ضد قارچی که می توان روی پوست قرار داد کنترل کرد. این کرم ها به عنوان داروهای OTC در دسترس هستند. آنها نام های زیادی مانند بوتوکونازول، کلوتریمازول، میکونازول و ترکونازول دارند. برای عفونت های طولانی مدت ممکن است به داروی قوی تری مانند نیستاتین یا داروهای خوراکی مانند فلوکونازول نیاز داشته باشید.
  • بیشتر عفونت های واژن را می توان با شیاف یا کرم های واژینال درمان کرد. برای عفونت مداوم، داروهای خوراکی مانند فلوکونازول یا کتوکونازول ممکن است کمک کند. برای عفونت های واژینال که مدت زیادی طول می کشد یا عود می کند، ممکن است لازم باشد نوع کنترل بارداری خود را تغییر دهید.
  • اگر عفونت سر آلت تناسلی مردی که ختنه نشده است با کرم هایی که روی پوست گذاشته می شود به خوبی جواب نمی دهد، ممکن است به ختنه نیاز باشد.
  • برای عفونت های قارچی ادراری، در حدود یک سوم موارد برداشتن یا تعویض کاتتر عفونت را از بین می برد. شستشوی مثانه با داروهای ضد قارچ (آمفوتریسین B) یا مصرف داروهای سیستمیک (فلوکونازول خوراکی یا IV یا آمفوتریسین B) در 60 درصد بیماران به خوبی جواب می دهد.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.