هدف از روانکاوی چیست؟

از نظر فروید، شخصیت از سه جزء تشکیل شده است:

• شناسه: جنبه اولیه شخصیت که شامل تمایلات اساسی و ناخودآگاه است.
• ایگو: بخشی منطقی از ذهن که به کنترل تمایلات id کمک می کند، با خواسته های واقعیت برخورد می کند و فرد را وادار می کند تا نیازهای خود را به روش هایی واقع بینانه و قابل قبول برآورده کند.
• سوپرایگو: ارزش ها و باورهای اخلاقی القا شده به شخص که تصمیمات و رفتار او را هدایت می کند.

در روانکاوی، از تکنیک های مختلفی برای به دست آوردن بینش نسبت به رفتار افراد استفاده می شود. تکنیک های رایج عبارتند از:

• تجزیه و تحلیل رویا: رویاها ممکن است خواسته ها و نیات ناخودآگاهی را نشان دهند که یک فرد آنقدر ترسیده یا عصبی است که نمی تواند در زندگی خودآگاه مطرح کند.
• معاشرت آزاد: تداعی‌های آزاد ممکن است خاطرات یا درگیری‌های پنهان را آشکار کند، زیرا فرد تشویق می‌شود آزادانه درباره هر چیزی که به ذهنش می‌رسد صحبت کند.
• انتقال: انتقال زمانی اتفاق می افتد که فرد احساسات خود را در مورد شخص دیگری به روانکاو نشان می دهد و با او به عنوان شخص دیگر تعامل می کند.

از درمان روانکاوی می توان برای مدیریت شرایطی مانند:

• اضطراب
• افسردگی
• تروما
• مشکلات هویتی
• مسائل مربوط به عزت نفس
• مسائل خوداظهاری
• اختلالات روان تنی
• مسائل مربوط به رابطه
• رفتار خود ویرانگر
• مشکلات جنسی

مزایای بالقوه روانکاوی این است که:

• بر احساسات اساسی تمرکز می کند
• رفتار اجتنابی را بررسی می کند
• الگوهای تفکر تکرار شونده را شناسایی می کند
• تجربیات گذشته را بررسی می کند
• روابط بین فردی را بررسی می کند
• به بازسازی مغز از آسیب های گذشته کمک می کند