اختلال اضطراب اجتماعی یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی است. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی معمولاً در موقعیت های اجتماعی کاملاً عصبی یا ناراحت هستند. آنها بسیار نگران هستند که کاری شرم آور یا تحقیرآمیز انجام دهند یا اینکه دیگران درباره آنها فکر بدی کنند. این افراد بسیار خودآگاه هستند و دائماً احساس "روی صحنه" می کنند.
وضعیت اجتماعی چیست؟
موقعیت اجتماعی شامل هر موقعیتی است که شما و حداقل 1 نفر دیگر در آن حضور دارید. موقعیت های اجتماعی معمولاً به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: موقعیت های عملکردی و تعاملات بین فردی .
موقعیت های عملکردی
اینها موقعیت هایی هستند که افراد احساس می کنند توسط دیگران مشاهده می شوند. مثالها عبارتند از:
- سخنرانی عمومی (به عنوان مثال ارائه در یک جلسه
- شرکت در جلسات یا کلاس ها (مثلاً پرسیدن یا پاسخ دادن به سؤالات)
- غذا خوردن جلوی دیگران
- استفاده از دستشویی های عمومی
- نوشتن در مقابل دیگران (مثلا امضای چک پر کردن فرم)
- اجرای عمومی (مثلاً آواز خواندن یا بازی روی صحنه، یا انجام یک ورزش)
- ورود به اتاقی که همه در آن نشسته اند
تعاملات بین فردی
اینها موقعیت هایی هستند که افراد در حال تعامل با دیگران و ایجاد روابط نزدیک تر هستند. مثالها عبارتند از:
- ملاقات با افراد جدید
- صحبت با همکاران یا دوستان
- دعوت از دیگران برای انجام کارها
- رفتن به رویدادهای اجتماعی (مانند مهمانی یا شام)
- دوستیابی
- قاطعانه بودن
- بیان نظرات
- صحبت کردن با تلفن
- کار در یک گروه (مثلاً کار بر روی یک پروژه با سایر همکاران)
- سفارش غذا در رستوران
- برگرداندن چیزی در فروشگاه
- داشتن مصاحبه شغلی
توجه: برای افراد غیرمعمول نیست که از برخی موقعیت های اجتماعی بترسند و در برخی دیگر احساس راحتی کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد از گذراندن وقت با دوستان و خانواده و تعامل اجتماعی با همکاران راحت هستند، اما از موقعیت‌های عملکردی، مانند شرکت در جلسات کاری یا سخنرانی‌های رسمی بسیار می‌ترسند. همچنین، برخی از افراد تنها از یک موقعیت (مانند سخنرانی در جمع) می ترسند، در حالی که برخی دیگر از طیف گسترده ای از موقعیت های اجتماعی می ترسند و از آنها اجتناب می کنند.
اضطراب اجتماعی چگونه است؟
هنگامی که با یک موقعیت اجتماعی ترسناک روبرو می شوند، افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی برخی از موارد زیر را تجربه می کنند:
افکار منفی (آنچه شما فکر می کنید)
- افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی معمولاً افکار منفی در مورد خود دارند (مثلاً "من چیزی برای گفتن ندارم")، و همچنین واکنش دیگران به آنها (مثلاً "دیگران فکر می کنند من عجیب و غریب هستم")
- افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی نیز تمایل دارند در موقعیت های اجتماعی توجه خود را بر روی خود متمرکز کنند. آنها بر عملکرد خود و میزان احساس اضطراب و ظاهرشان تمرکز می کنند
- مثالها: «من می‌خواهم چیز احمقانه‌ای بگویم»؛ "من مضطرب خواهم شد و دیگران متوجه خواهند شد" ; "آنها مرا دوست نخواهند داشت" "دیگران فکر می کنند من احمق هستم" ; "من به کسی توهین خواهم کرد" یا "هیچ کس با من صحبت نمی کند"
علائم فیزیکی (آنچه شما احساس می کنید)
- افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی اغلب نگران علائم قابل مشاهده اضطراب مانند سرخ شدن یا لرزیدن هستند.
- به عنوان مثال: ضربان قلب، ناراحتی معده، لرزش، احساس خفگی، عرق کردن، سرخ شدن، لرزش، خشکی دهان، تنگی نفس، حالت تهوع، سرگیجه، سبکی سر، تاری دید، میل به ادرار کردن و غیره.
رفتارهای اجتنابی و ایمنی (آنچه شما انجام می دهید)
- افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی اغلب سعی می کنند از موقعیت های اجتماعی اجتناب کنند یا از آنها فرار کنند. اگر وارد موقعیت‌های اجتماعی می‌شوند، تمایل دارند کارهایی را انجام دهند تا کمتر احساس اضطراب کنند یا از خود در برابر خجالت یا ارزیابی منفی محافظت کنند (مثلاً اگر نگران گفتن حرف احمقانه هستم، سعی می‌کنم از صحبت کردن اجتناب کنم).
- مثالها: اجتناب (مثلاً به مهمانی نرفتن)، فرار از یک موقعیت اجتماعی ترسناک (مثلاً ترک مهمانی زودهنگام) یا انجام رفتارهای محافظتی برای تلاش و ایمن ماندن (مثلاً نوشیدن الکل، ساکت ماندن و اجتناب از تماس چشمی).
چه زمانی اضطراب اجتماعی به مشکل تبدیل می شود؟
طبیعی است که هر از گاهی در موقعیت های اجتماعی احساس اضطراب کنید. به عنوان مثال، بسیاری از افراد در مصاحبه های شغلی یا زمانی که باید یک سخنرانی رسمی داشته باشند، احساس اضطراب می کنند. اضطراب اجتماعی زمانی می تواند مشکل ساز شود که خیلی شدید شود یا اغلب اتفاق بیفتد. هنگامی که چنین می شود، اضطراب اجتماعی می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود و بر بسیاری از جنبه های زندگی فرد تأثیر بگذارد، از جمله:
کار و مدرسه
- مثال: مشکل در مصاحبه های شغلی. مشکلات در تعامل با روسا یا همکاران؛ مشکل در پرسیدن و پاسخ دادن به سوالات در جلسات یا کلاس ها؛ امتناع از ارتقای شغلی؛ اجتناب از انواع خاصی از مشاغل یا مسیرهای شغلی؛ عملکرد ضعیف در محل کار یا مدرسه؛ کاهش لذت از کار یا مدرسه
روابط
- مثال ها: مشکل در ایجاد و حفظ دوستی ها و روابط عاشقانه. مشکل باز شدن با دیگران؛ مشکل در اشتراک گذاری نظرات
فعالیت های تفریحی/سرگرمی ها
- مثال: از امتحان چیزهای جدید اجتناب کنید. از شرکت در کلاس یا درس خودداری کنید. از فعالیت هایی که شامل تعامل با دیگران است، مانند رفتن به اسکی یا باشگاه اجتناب کنید
فعالیت های روزمره
- مثالها: مشکل در انجام فعالیت‌های روزانه، مانند رفتن به خرید مواد غذایی، بیرون رفتن برای صرف غذا، سوار شدن به اتوبوس، درخواست راهنمایی و غیره.
برنامه اضطراب من (MAP)
MAP طراحی شده است تا به بزرگسالانی که با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند، راهبردها و ابزارهای عملی برای مدیریت اضطراب ارائه دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر، به وب سایت طرح اضطراب من مراجعه کنید .
زوج درمانی چیست