علائم و نشانه های اختلال سلوک

کودکان یا نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک نسبت به احساسات و رفاه دیگران حساسیت ندارند و گاهی اوقات رفتار دیگران را تهدیدآمیز می دانند. آنها ممکن است با قلدری و تهدید، به اهتزاز درآوردن یا استفاده از اسلحه، ارتکاب اعمال خشونت آمیز فیزیکی، یا وادار کردن کسی به فعالیت جنسی پرخاشگرانه عمل کنند و احساس پشیمانی کمی داشته باشند یا اصلاً احساس پشیمانی نداشته باشند. گاهی اوقات پرخاشگری و ظلم آنها متوجه حیوانات می شود. این کودکان یا نوجوانان ممکن است اموال را تخریب کنند، دروغ بگویند و دزدی کنند. آنها ناامیدی را به خوبی تحمل می کنند و معمولاً بی پروا هستند، قوانین و ممنوعیت های والدین را زیر پا می گذارند (مثلاً با فرار از خانه، فرار مکرر از مدرسه).

برای ارتباط با روانپزشک کودک در سعادت اباد به سایت ویان مراجعه کنید

رفتارهای ناهنجار بین جنس ها متفاوت است: پسرها تمایل به دعوا، دزدی و خرابکاری دارند. دختران به احتمال زیاد دروغ می گویند، فرار می کنند و به فحشا می پردازند. هر دو جنس احتمالاً از مواد مخدر استفاده می کنند و در مدرسه مشکل دارند. افکار خودکشی رایج است و اقدام به خودکشی باید جدی گرفته شود.

• ارزیابی روانپزشکی

• راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، معیارهای ویرایش پنجم (DSM-5-TR)

اختلال سلوک در کودکان یا نوجوانانی که ≥ 3 رفتار زیر را در 12 ماه گذشته به علاوه حداقل 1 مورد در 6 ماه قبل از خود نشان داده اند، تشخیص داده می شود :

• پرخاشگری نسبت به افراد و حیوانات

• تخریب اموال

• فریبکاری، دروغگویی یا دزدی

• نقض جدی قوانین والدین

علائم یا رفتارها باید به اندازه کافی قابل توجه باشد که عملکرد در روابط، مدرسه یا محل کار را مختل کند.

• داروهایی برای درمان اختلالات همراه

• روان درمانی

• گاهی اوقات قرار دادن در یک مرکز مسکونی

درمان اختلالات همراه با داروها و روان درمانی ممکن است عزت نفس و خودکنترلی را بهبود بخشد و در نهایت کنترل اختلال سلوک را بهبود بخشد. داروها ممکن است شامل محرک‌ها، تثبیت‌کننده‌های خلق و خو، و داروهای ضد روان پریشی غیر معمول، به ویژه استفاده کوتاه مدت از ریسپریدون باشند .

اخلاقی سازی و پندهای وحشتناک بی اثر است و باید از آنها پرهیز کرد. روان درمانی فردی، از جمله شناخت درمانی و اصلاح رفتار، ممکن است کمک کند. اغلب، کودکان و نوجوانان به شدت آشفته باید در مراکز اقامتی مستقر شوند تا بتوان رفتار آنها را به درستی مدیریت کرد و در نتیجه آنها را از محیطی که ممکن است به رفتار ناهنجار آنها کمک کند، جدا کرد.

معمولاً رفتارهای مخرب در اوایل بزرگسالی متوقف می شود، اما در حدود یک سوم موارد، ادامه می یابد. بسیاری از این موارد معیارهای اختلال شخصیت ضد اجتماعی را دارند . شروع زودرس با پیش آگهی ضعیف تر همراه است.

برخی از کودکان و نوجوانان متعاقباً دچار اختلالات خلقی یا اضطرابی، علائم جسمی یا اختلالات مرتبط، اختلالات مرتبط با مواد یا اختلالات روان پریشی زودرس بزرگسالان می شوند. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک تمایل بیشتری به اختلالات جسمی و سایر اختلالات روانپزشکی دارند.