نقشهایی که زوجدرمانگران با مراجعان خود ایفا میکنند به رویکرد درمانی که آنها ترجیح میدهند بستگی دارد. آنها می توانند مشاور، متخصص، مربی، مربی، تسهیل کننده، تحریک کننده، ناظر، تشخیص دهنده و بسیاری از نقش های دیگر در طول دوره درمان باشند. در اینجا می خواهم روشن کنم که زوج درمانگر عصبی پویا چه نقش هایی را انجام می دهد و کدام نقش ها را انجام نمی دهد.
تنها راهی که زوج درمانگران نورودینامیک را می توان متخصص دانست ، داشتن دانش تخصصی در مورد روابط انسانی به طور کلی است. با این حال، آنها هرگز نباید در رابطه خاصی که با آن برخورد می کنند متخصص در نظر گرفته شوند. فقط مشتریان آنها در روابط خود متخصص هستند. به عبارت دیگر، باید از توصیفات تجویزی یا مبتنی بر مشکل در رابطه با مشتریان خود اجتناب کرد. گاهی اوقات میتوان به مشتریان اطمینان داد که ما میدانیم در مورد چه چیزی در رابطه با انتظارات مشترک انسانی صحبت میکنیم، اما موضع درمانگر نسبت به زوجی که در مقابل آنها نشسته است باید کنجکاوی و تعجب مداوم باشد.
در بسیاری از اشکال درمان زوجین، درمانگر نقش مربی، مربی یا مشاور را بر عهده می گیرد. این نقشها شامل گفتن به مراجعین میشود که چگونه رفتار خود را تغییر دهند، و بخشی از کار درمانگر زوجهای عصبی پویا نیستند. زوجها اغلب توصیههای ناامیدانهای در مورد نحوه مذاکره با اختلافاتشان، نحوه پدر و مادر شدن یا هر تعداد از مسائل جاری رابطه ارائه میکنند. زوج درمانگرهای نورودینامیک برای مربیگری یا مشاوره در آنجا نیستند. آنها بهعنوان تسهیلکنندههای فرآیند متابولیسم در آنجا حضور دارند – کاشفان همکار با مشتریان خود به طور کامل احساساتی را که باعث رفتارهایی میشوند که زوج میخواهند تغییر دهند، بشناسند و درک کنند. مربی یا آموزش در مورد رفتار می تواند احساسات مهم را خفه کند.
زوج درمانگران نورودینامیک داور نیستند . وظیفه آنها این نیست که یک زوج را مجبور به دعوا کنند یا تعیین کنند که کدام رفتار باید تغییر کند. درک مولد مبارزه در سمت راست مغز در این نوع درمان نقش اساسی دارد. خاموش کردن زودهنگام آن ضد درمانی است. درمانگران باید مدافعان قوی برای ایجاد یک محیط به اندازه کافی ایمن برای ادامه متابولیسم باشند، و در این بخش از نقش خود ممکن است تا حدی به عنوان آموزش یا مشاوره در نظر گرفته شوند. اما تنها به معنای محدود این نقش به عنوان مدافع ایمنی درمان است .
اگر به نظر می رسد که یک یا هر دو طرف به طور مداوم در حال تلاش برای مشارکت ایمن در درمان هستند، درمانگر زوج نورودینامیک باید در برابر وسوسه تبدیل شدن به یک تشخیص دهنده مقاومت کند . درمانگری که تسلیم این نقش میشود، خودش نسبت به درمان ناامن شده است. اگر نگرانی واقعی در مورد یک موضوع احتمالی سلامت روانی فیزیولوژیکی وجود دارد، درمانگر باید یک شبکه ارجاع قوی برای کمک به زوج در آن زمینه داشته باشد. زوج درمانگر نورودینامیک تلاش می کند تا درک درستی از مبارزه برای رفتار ایمن را تقویت کند و مسائل تشخیصی را از درمان خارج کند.
بسیاری از چالشهای ذاتی این نقشها در پست بعدی بیشتر مورد بررسی قرار خواهند گرفت.