- روانشناسان، درمانگران و مشاوران آموزش ها و رویکردهای متفاوتی دارند.
- آموزش روانشناس ممکن است عمیق تر به علم، تئوری و عمل روانشناسی بپردازد.
- مشاوره کوتاه‌مدت‌تر و هدف‌گرا است و به چالش‌های مشخص و خاص زندگی می‌پردازد.
- مربیان تمایلی به درمان اختلالات سلامت روان ندارند.
پیدا کردن یک درمانگر می تواند دشوار باشد - چه رسد به تجزیه برچسب های مختلف، از درمانگر و مشاور گرفته تا روانشناس، روانپزشک، مددکار اجتماعی و مربی.
هر نوع پزشک بالینی شکل متفاوتی از آموزش را پشت سر می گذارد و هر کدام تمرکز و رویکرد متفاوتی برای کمک به مشتریان خود دارند. درک چند تفاوت کلیدی می تواند به شما کمک کند تعیین کنید کدام متخصص سلامت روان برای شما یا عزیزتان مناسب است.
اما قبل از غواصی، لازم به ذکر است که اگرچه یادگیری در مورد این تمایزات می‌تواند به تصمیم شما کمک کند، اما نیازی نیست که توسط اطلاعات غرق شوید یا در علف‌های هرز غرق شوید. آنچه بیشتر اهمیت دارد تعهد به تغییر و ارتباطی است که با یک درمانگر برقرار می کنید. مهم است که فردی را پیدا کنید که با او احساس راحتی کنید و بتوانید با او رابطه کاری ایجاد کنید - این چیزی است که درمان را شفابخش و متحول می کند.
تفاوت بین روانشناسان، درمانگران و مشاوران
روانشناسان، درمانگران و مشاوران ممکن است آموزش ها و رویکردهای متفاوتی داشته باشند، اما همه آنها سلامت روانی، عاطفی و رفتاری را درمان می کنند. همه آنها مدرک پیشرفته، ساعت های آموزشی و مجوز دریافت کرده اند.
روانشناسان
یک روانشناس دارای مدرک دکترا است، مانند دکترای فلسفه ، دکترا، یا دکترای روانشناسی، روانشناسی. آموزش روانشناس ممکن است عمیق تر به علم، نظریه و عمل روانشناسی و رفتار انسانی بپردازد. آنها ممکن است احتمال بیشتری برای درمان بیماری های روانی شدید مانند روان پریشی یا اختلالات شخصیتی داشته باشند . آنها می توانند تست های روانشناختی و عصب روانی انجام دهند. خارج از یک زمینه بالینی، یک روانشناس ممکن است یک محقق در یک محیط دانشگاهی یا سازمانی نیز باشد.
طبق تعریف انجمن روانشناسی آمریکا، روانشناس «فردی است که به طور حرفه ای در یک یا چند شاخه یا زیرشاخه روانشناسی آموزش دیده است. آموزش در دانشگاه یا مدرسه روانشناسی حرفه ای به دست می آید که منجر به اخذ مدرک دکترا در فلسفه (PhD)، روانشناسی (PsyD) یا آموزش (EdD) می شود.
درمانگران
«درمانگر» یک اصطلاح کلی برای بالینی است که نگرانی های مربوط به سلامت روان را درمان می کند. اغلب به عنوان برچسبی برای هر یک از این سه دسته به کار می رود و به صورت محاوره ای استفاده می شود. به عنوان مثال، درمانگران اغلب دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند، اما یک روانشناس با مدرک دکترا نیز ممکن است درمانگر نامیده شود.
مدارک متداول برای یک درمانگر سطح کارشناسی ارشد شامل یک مددکار اجتماعی بالینی دارای مجوز، LCSW، و یک درمانگر ازدواج و خانواده دارای مجوز، LMFT است. آموزش یک درمانگر سطح کارشناسی ارشد ممکن است در درجه اول بر درمان متمرکز باشد، اما آنها نظریه، توسعه، جامعه و سیاست را نیز پوشش می دهند.
طبق گفته انجمن ملی مددکاران اجتماعی، مددکاری اجتماعی بالینی "یک حوزه تمرین تخصصی مددکاری اجتماعی است که بر ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماریهای روانی، عاطفی و سایر اختلالات رفتاری تمرکز دارد."
مشاوران
مشاوره کوتاه‌مدت‌تر، هدف‌گرا است و به چالش‌های مشخص و خاص زندگی می‌پردازد. در مقابل، درمان طولانی‌مدت، اکتشافی‌تر و جامع‌تر است و بیماریهای روانی را درمان می‌کند.
مشاوران اغلب در زمینه خاصی مانند ازدواج، اعتیاد ، غم و اندوه یا سوء استفاده تخصص دارند. به عنوان مثال، مشاوره مواد مخدر و الکل یک شکل رایج از مشاوره است که در آن افراد دارای گواهینامه به مراجعین کمک می کنند تا از اختلالات مصرف الکل و مواد بهبود یابند.
زوج درمانی چیست