فرهنگ چگونه به مسائل ارتباطی کمک می کند؟

حتی اگر دو طرف زبان یکسانی داشته باشند، تفاوت در فرهنگ ممکن است مانع از برقراری ارتباط مؤثر شود. فرهنگ یک فرد ممکن است اغلب بر طرز فکر و احساس فرد در مورد جهان تأثیر بگذارد، و دو فردی که به یک زبان صحبت می‌کنند اما دارای پیشینه‌های فرهنگی متفاوتی هستند، ممکن است از گفتگو با دیدگاه‌های کاملاً متفاوتی از مبادله خارج شوند. هنگامی که فردی زبان مادری زبانی نیست که در آن تبادل نظر صورت می گیرد، سوء تفاهم یا اشتباه در ترجمه ممکن است مانع از برقراری ارتباط خوب شود.  برای ارتباط با بهترین کلینیک روانشناسی در تهران اینجا کلیک کنید

فرهنگ می تواند از سه طریق اصلی بر ارتباطات معنادار تأثیر بگذارد:

• محدودیت های شناختی را می توان در طرف های ارتباطی مشاهده کرد که دیدگاه های مشابهی نسبت به جهان ندارند و چارچوب های مرجع متفاوتی دارند.
• محدودیت های رفتاری  تفاوت در اعمال کلامی و غیرکلامی است. به عنوان مثال، در حالی که در برخی فرهنگ‌ها نگاه کردن به چشمان یک شخصیت معتبر در هنگام برقراری ارتباط قابل قبول است، افراد فرهنگ‌های دیگر ممکن است این رفتار را غیرقابل قبول بدانند. 
• محدودیت های عاطفی  تفاوت در بیان احساسات و عواطف را توصیف می کند. کسانی که از یک پیشینه فرهنگی خاص هستند ممکن است احساسات خود را کاملاً آشکار نشان دهند، در حالی که افراد از فرهنگ دیگری ممکن است کنترل سفت و سختی بر احساسات خود داشته باشند. 

وقتی دست اندرکاران ارتباطات بین فرهنگی از این محدودیت های بالقوه و تأثیراتی که ممکن است داشته باشند آگاه نباشند، سوء تفاهم به راحتی ممکن است رخ دهد و ممکن است درگیری ایجاد شود.

سبک های ارتباطی

چهار سبک ارتباطی اصلی - قاطعانه، پرخاشگرانه، منفعلانه و منفعل - پرخاشگرانه - هر کدام با زبان، رفتار و تأثیرات خاصی مشخص می شوند. توانایی شناسایی سبک‌های ارتباطی اصلی احتمالاً در فرآیند شناخت سبک‌های مورد استفاده در روابط شخصی مفید است، که می‌تواند به فرد کمک کند تا بهتر بتواند تنظیمات لازم برای تسهیل رشد و توسعه همه روابط را انجام دهد. 

• فردی که قاطعانه ارتباط برقرار می کند احتمالاً در مورد افکار و احساسات واضح، مستقیم و صادق است و اطمینان می دهد که احساسات به روش های مناسب بیان می شوند. می توان گفت که ارتباطات قاطع برای حقوق شخصی خود ارزش قائل هستند و از آنها دفاع می کنند و در عین حال مراقب هستند که حقوق افراد دیگر را نقض نکنند. شخصی که قاطعانه ارتباط برقرار می کند ممکن است باور داشته باشد یا اظهاراتی به این مضمون داشته باشد که  "ما هر دو به یک اندازه حق داریم نظر خود را داشته باشیم."  ارتباط قاطعانه یک سبک ارتباطی توصیه شده است که هم سالم و هم موثر در نظر گرفته می شود. 
• اگرچه سبک های ارتباطی پرخاشگرانه ممکن است با بیان واضح و مستقیم احساسات نیز مشخص شود، این بیان می تواند به شیوه ای نامناسب رخ دهد که ممکن است حقوق دیگران را نقض کند. از آنجا که ممکن است مردم اغلب به نحوه ارسال پیام به جای آنچه گفته شده توجه کنند، این سبک ارتباطی ممکن است بخشی از اثربخشی خود را از دست بدهد. ارتباط پرخاشگرانه ممکن است با اظهارات یا باورهایی مشخص شود که  «من بدون توجه به عواقب راه خود را خواهم گرفت».
• در ارتباطات منفعلانه، افکار و احساسات فرد به طور کلی آشکار یا صادقانه بیان نمی شود. هنگامی که نظرات بیان می شود، ممکن است به گونه ای بیان شود که توسط دیگران نادیده گرفته شود. فردی که به صورت منفعلانه ارتباط برقرار می کند ممکن است در تحقق یا بیان نظرات و خواسته های شخصی با مشکل مواجه شود و در برخی موارد این امر می تواند دیگران را به سوء استفاده یا نقض حقوق یک فرد سوق دهد. فردی که تمایل به برقراری ارتباط منفعلانه دارد، ممکن است بیشتر مورد استفاده دیگران قرار گیرد و ممکن است فکر کند یا بگوید: "همه سرتاسر من راه می روند." 
• کسانی که از سبک ارتباطی منفعل-تهاجمی استفاده می کنند ، تمایل دارند افکار و احساسات خود را به شیوه ای نامشخص یا گیج کننده بیان کنند. این افراد در ابتدا ممکن است منفعل به نظر برسند اما بعداً از روی عصبانیت به صورت غیر مستقیم عمل می کنند. افرادی که به روش منفعلانه-پرخاشگرانه ارتباط برقرار می کنند ممکن است احساس ناتوانی، گیر افتادن یا رنجش از شرایط فعلی خود کنند، اما ممکن است نتوانند به طور مستقیم به شرایط خود بپردازند. در عوض، آنها ممکن است به دنبال تضعیف منبع رنجش خود با ابراز ظریف خشم باشند. رفتار منفعل-پرخاشگرانه ممکن است به طور کلی با همکاری بیرونی و ناامیدی و رنجش درونی مشخص شود .