دوشنبه ۰۴ دی ۰۲ | ۱۲:۰۷ ۲۶۵ بازديد
درمان اختلال دوقطبی
هدف درمان اختلال دوقطبی تثبیت خلق و خوی است تا از عواقب هر دو حالت شیدایی و افسردگی جلوگیری شود. در بیشتر موارد، درمان طولانی مدت برای تسکین و جلوگیری از علائم اختلال دوقطبی مورد نیاز است .
درمان اغلب شامل دارو درمانی و گفتگو درمانی است. درمان های دارویی عبارتند از:
- آریپیپرازول ( ابیلیفای )
- آسناپین ( سافریس )
- کاربامازپین ( کارباترول ، اکوترو ، تگرتول )
- کاریپرازین ( Vraylar )
- دیوالپروکس سدیم) ( Depakote )
- لاموتریژین ( لامیکتال )
- لیتیوم ( Lithobid )
- Lumateperone ( Caplyta )
- لورازیدون ( لاتودا )
- اولانزاپین ( زیپرکسا )
- اولانزاپین-فلوکستین ( Symbyax )
- کوئتیاپین ( Seroquel )
- ریسپریدون ( ریسپردال )
- والپروئیک اسید ( Depakene ، Stavzor )
- زیپراسیدون ( ژئودون )
برخی از این داروها هشدار می دهند که مصرف آنها به ندرت ممکن است خطر رفتار و افکار خودکشی را در کودکان و بزرگسالان جوان افزایش دهد. علائم جدید یا بدتر، تغییرات غیرعادی در خلق و خو یا رفتار، یا افکار یا رفتار خودکشی نیاز به نظارت دارند.
زوج درمانی چیست