درمان اختلال دوقطبی

درمان اختلال دوقطبی

هدف درمان اختلال دوقطبی تثبیت خلق و خوی است تا از عواقب هر دو حالت شیدایی و افسردگی جلوگیری شود. در بیشتر موارد، درمان طولانی مدت برای تسکین و جلوگیری از علائم اختلال دوقطبی مورد نیاز است .

درمان اغلب شامل دارو درمانی و گفتگو درمانی است. درمان های دارویی عبارتند از:

• آریپیپرازول ( ابیلیفای )
• آسناپین ( سافریس )
• کاربامازپین ( کارباترول ، اکوترو ، تگرتول )
• کاریپرازین ( Vraylar )
• دیوالپروکس سدیم) ( Depakote )
• لاموتریژین ( لامیکتال )
• لیتیوم ( Lithobid )
• Lumateperone ( Caplyta )
• لورازیدون ( لاتودا )
• اولانزاپین ( زیپرکسا )
• اولانزاپین-فلوکستین  ( Symbyax )
• کوئتیاپین ( Seroquel )
• ریسپریدون ( ریسپردال )
• والپروئیک اسید ( Depakene ، Stavzor )
• زیپراسیدون ( ژئودون )

برخی از این داروها هشدار می دهند که مصرف آنها به ندرت ممکن است خطر رفتار و افکار خودکشی را در کودکان و بزرگسالان جوان افزایش دهد. علائم جدید یا بدتر، تغییرات غیرعادی در خلق و خو یا رفتار، یا افکار یا رفتار خودکشی نیاز به نظارت دارند.