فیبروم های رحمی

می توانند آنقدر کوچک باشند که عملاً غیرقابل تشخیص باشند یا آنقدر بزرگ باشند که رحم را بزرگ کنند. علائم فیبروم رحمی شامل خونریزی شدید، یبوست، تکرر ادرار، درد لگن و کم خونی ناشی از از دست دادن خون است. 

دکتر Bossick می گوید: "فیبروم ها می توانند به اندازه گریپ فروت رشد کنند و بسیار قابل توجه و دردناک هستند." "آنها می توانند باروری را مختل کنند و باعث بدشکل شدن رحم و مسدود شدن لوله های فالوپ شوند که می تواند از لانه گزینی جلوگیری کرده و باردار شدن را دشوار کند. یا گاهی اوقات - اگرچه به ندرت - به قدری اسکار و آسیب بافتی ناشی از درمان قبلی ایجاد می شود که تخمک نمی تواند در دیواره رحم کاشته شود، یا پارگی رحم در طول بارداری

درمان فیبروم رحم

تنها درمان قطعی فیبروم رحم هیسترکتومی (یا برداشتن رحم) است. اما گزینه‌های حفظ باروری نیز وجود دارد که می‌تواند به مدیریت و به حداقل رساندن فیبروم‌ها کمک کند، مانند کنترل بارداری و جراحی به نام میومکتومی که فیبروم‌ها را برداشته و رحم را دست نخورده باقی می‌گذارد. 

فیبروم های رحمی تهدید کننده زندگی نیستند، اما می توانند به طور باورنکردنی ناتوان کننده باشند. دکتر Bossick می گوید: «شما ممکن است مجبور شوید به دلیل درد مرخصی بگیرید، که پیامدهایی برای ثبات مالی شما دارد. «این در مورد کیفیت زندگی و به طور کلی، گوش دادن و احترام به افرادی است که رحم دارند. دستورالعمل‌های بالینی باید تغییر کنند: اگر فردی علائم مربوط به فیبروم رحم را تجربه کرد، او را برای اسکن قرار دهید تا ببینید آیا فیبروم رحمی دارد یا خیر - شما آنها را رد نمی‌کنید.