انواع مختلفی از متخصصان سلامت روان وجود دارد، دانستن اینکه کدام یک به بهترین وجه با نیازهای شما مطابقت دارند، می تواند بسیار سخت باشد. برای محدود کردن گزینه های خود، ابتدا سوالات زیر را از خود بپرسید:
آیا علائم سلامت روانی ناتوان کننده ای را تجربه می کنید و فکر می کنید که از داروهای روانپزشکی سود خواهید برد؟
اگر بله، ممکن است بخواهید از یک روانپزشک یا پزشک و همچنین یک روانشناس برای کمک به بهبود مهارت های مقابله ای کمک بگیرید. اگر نه:
آیا هدف یا حوزه خاصی در زندگی خود دارید که می خواهید آن را بهبود ببخشید؟
اگر چنین است، یک مشاور ممکن است مناسب باشد. متخصصان بهداشت روانی که مشاوره ارائه می دهند می توانند به شما کمک کنند تا یک برنامه گام به گام برای رسیدن به یک هدف ایجاد کنید و شما را برای پیشرفت مسئول نگه دارند.
آیا مضطرب، افسرده یا به طور کلی به دنبال رضایت و شادی بیشتر هستید؟
اگر بله، یک روانشناس بالینی یا یک مشاور که بر روان درمانی تمرکز دارد ممکن است مناسب باشد.
به دست آوردن ایده ای از نوع متخصص سلامت روان که معتقدید برای شما بهتر کار می کند، نقطه شروع خوبی است. اما لزوما مهمترین عامل نیست.
فراتر از مجوز یا عنوان یک متخصص سلامت روان، باید بررسی کنید که تخصص و رویکرد آنها در درمان چقدر با شما و نیازهای شما مطابقت دارد.
به عنوان مثال، اگر میدانید که میخواهید با آسیبهای جبراننشده از گذشته خود مقابله کنید، به دنبال یک متخصص سلامت روان باشید که در استفاده از روشهای درمانی مانند درمان شناختی رفتاری مبتنی بر آسیب، پردازش مجدد حساسیت زدایی از حرکات چشم و درمان روانکاوانه تجربه داشته باشد.
اگر هدف خاصی دارید، مانند رسیدگی به مرگ یکی از عزیزان یا ایجاد یک تغییر شغلی بزرگ، به دنبال فردی با تجربه در مشاوره غم و اندوه و انتقال زندگی باشید.
اگر میخواهید جنبههایی از هویت خود را کشف کنید یا بر اساس نژاد یا جنسیت خود تبعیض یا تجاوزات خرد را تجربه میکنید، به دنبال متخصصان سلامت روان باشید که بر تنوع تمرکز دارند و عباراتی مانند "صلاحیت فرهنگی" یا "همپیمان LGBTQ+" را در بیوگرافی خود درج کنند.
سوالات متداول
آیا مشاور و درمانگر یکی هستند؟
مشاوره و درمان دو رویکرد متفاوتی هستند که متخصصان سلامت روان برای کمک به بیماران از آنها استفاده می کنند. عبارات "مشاور" و "درمانگر" عنوان یا مجوز خاصی را نشان نمی دهند. بلکه به فلسفه یا روشی اشاره می کنند که متخصص سلامت روان اغلب در مورد بیماران استفاده می کند.
بنابراین اصطلاحی که یک متخصص سلامت روان برای ارجاع به خود انتخاب میکند، مانند «مشاور» یا «درمانگر»، اغلب نشاندهنده رویکرد آنها در درمان است تا نوع مجوز یا مدرک خاص آنها.
آیا درمانگران سطح تحصیلات بالاتری نسبت به مشاوران دارند؟
نه، نه لزوما. به طور کلی، اکثر متخصصان بهداشت روان حداقل مدرک کارشناسی ارشد را به پایان رسانده اند. اما الزامات آموزشی خاص بسته به نوع مجوز خاصی که متخصص سلامت روان دارد و همچنین قوانین فردی هر ایالت متفاوت است.
برای اطلاع از سطح تحصیلات یک مشاور یا درمانگر، باید مجوز خاصی را که آنها دارند (به عنوان مثال، CADC، LCSW، روانشناس بالینی دارای مجوز) و شرایط لازم برای دریافت آن مجوز در شرایط کاری خود را بدانید.
آیا روانشناس بالینی می تواند مشاور باشد؟
بله، یک روانشناس بالینی مجاز ممکن است تصمیم بگیرد که خود را مشاور بنامد اگر رویکرد او برای کمک به بیماران عمدتاً بر تکنیک های مشاوره متمرکز باشد تا تکنیک های روان درمانی. با این حال، روانشناسان دارای مجوز معمولاً خود را صرفاً به عنوان روانشناس یا درمانگر معرفی می کنند.
آیا مشاوران ازدواج روانشناس هستند؟
بسیاری از مشاوران ازدواج دارای مجوز روانشناسی هستند. با این حال، اصطلاح "مشاور ازدواج" نشان نمی دهد که یک متخصص روانی چه نوع مدرک یا مجوزی دارد.
بسیاری از مشاوران ازدواج دارای عناوین رسمی مانند LPC یا LMHC هستند یا ممکن است نوع دیگری از مجوز داشته باشند. برخی از آنها روانشناس بالینی دارای مجوز هستند.
تفاوت بین مشاور مدرسه و روانشناس مدرسه چیست؟
هر دو پیشینه ای در رفتار انسانی دارند و می توانند راهنمایی های شخصی و شغلی را به دانش آموزان ارائه دهند. با این حال، نقش روانشناس مدرسه به طور کلی بیشتر به حالات عاطفی دانش آموزان مربوط می شود، در حالی که مشاور مدرسه بیشتر در برنامه ریزی تحصیلی و توسعه شغلی نقش دارد.
الزامات آموزشی برای تبدیل شدن به یک مشاور مدرسه در مقابل یک روانشناس مدرسه بسته به ایالت متفاوت است.