زوج درمانی چیست؟

در طول درمان، شرکا بینشی نسبت به رابطه خود به دست می آورند، تعارض را حل می کنند و با استفاده از مداخلات درمانی مختلف، رضایت از رابطه را بهبود می بخشند. اگرچه تکنیک‌های مشاوره روابط رفتاری بسته به تجربه درمانگر و نیازهای زوجین می‌تواند متفاوت باشد، اکثر آنها شامل عناصر کلی زیر است:

1. تمرکز بر یک مشکل خاص (یعنی مشکلات جنسی، اعتیاد به اینترنت، صمیمیت، حسادت)
2. مشارکت فعال به‌عنوان زوج‌درمانگر با این رابطه به‌عنوان یک رابطه برخورد می‌کند، نه همه به‌طور جداگانه
3. مداخلات مبتنی بر راه حل و تغییر محور در اوایل درمان
4. تعیین دقیق اهداف

آیا زوج درمانی ارزش زمان و تلاش را دارد؟ مطالعات نشان می دهد که هست. تحقیقات انجام شده توسط انجمن ازدواج و خانواده آمریکا نشان داد که بیش از 97 درصد از زوج های مورد بررسی معتقدند که از زوج درمانی کمک مورد نیاز خود را دریافت کرده اند. علاوه بر این، 93 درصد از زوج‌ها گفتند که درمان ابزارهای مؤثرتری برای مقابله با تعارض به آنها می‌دهد.

انتظار چه چیزی در زوج درمانی

اکثر زوج ها با درک بیشتر از الگوهای ارتباطی خود و مهارت های لازم برای برقراری ارتباط موثر و حل مشکل با شریک زندگی خود، از جلسه درمانی دور می شوند. مطمئن نیستید که از درمان چه انتظاری دارید؟ ما این روند را برای شما شکستیم.

شروع شدن

به طور معمول، اولین جلسه مشاوره با سوالات مصاحبه استاندارد در مورد تاریخچه رابطه شروع می شود. شما احتمالاً به خانواده منشأ، ارزش‌ها و پیشینه فرهنگی هر یک از شریک‌ها نیز پی خواهید برد. درمانگر یا مشاور ازدواج ممکن است در صورت لزوم از جلسات اولیه برای مداخله در بحران استفاده کند.

یک درمانگر همچنین ممکن است شروع به شناسایی مسائلی کند که در طول درمان مورد توجه قرار می گیرد. این یک راه موثر برای تعیین اهداف درمانی و ساختار هر جلسه مشاوره است.

جلسات در حال انجام

در طول درمان، درمانگر به شما کمک می‌کند تا بینشی در مورد پویایی‌هایی که باعث ایجاد مشکلات در رابطه شما می‌شود، به دست آورید. آنها شما و شریک زندگیتان را راهنمایی می کنند تا نقش خود را در تعاملات ناکارآمد درک کنید. این بینش بیشتر در مورد مسائل و پریشانی رابطه به تغییر نحوه درک شما از رابطه و یکدیگر کمک می کند.

تمرینات زوج درمانی در خارج از جلسات

اگرچه کسب بینش مهم است، یکی دیگر از جنبه های حیاتی زوج درمانی شامل تغییر رفتار است. زوج‌درمانگران اغلب تکالیف خانگی را به شرکای خود اختصاص می‌دهند تا بتوانید مهارت‌هایی را که در درمان می‌آموزید در تعاملات روزمره خود به کار ببرید.