به طور کلی، حریم خصوصی، حقی است که از مداخله یا نفوذ آزاد شود. ممکن است از مردم بشنویم که می گویند "من به حریم خصوصی اهمیت نمی دهم زیرا چیزی برای پنهان کردن ندارم"، اما این استدلال بسیاری از مفاهیم مهم حریم خصوصی را نادیده می گیرد. حریم خصوصی فقط مربوط به محرمانه بودن نیست، بلکه در مورد کنترل دامنه های خودمان و دانش در مورد کارهایی که با آن دامنه ها انجام می شود نیز هست. حریم خصوصی جزء جدایی ناپذیر آزادی بیان، صراحت در تحقیقات، و رفتار اخلاقی با افراد و دارایی های سازمانی است. فراتر از رعایت قوانین، حریم خصوصی اعتماد است ! برای ارتباط با روانشناس خوب اینجا کلیک کنید

گزارش کمیته راهبری حریم خصوصی و امنیت اطلاعات دانشگاه کالیفرنیا در ژانویه 2013 ، حریم خصوصی را به عنوان دو مفهوم در هم تنیده استقلال و حریم خصوصی اطلاعات توصیف کرد.

• خودمختاری توانایی فرد برای انجام فعالیت ها بدون نگرانی یا مشاهده واقعی است
• حریم خصوصی اطلاعات حفاظت، استفاده و انتشار مناسب اطلاعات در مورد افراد است

راه دیگر برای اندیشیدن به بخش‌های مختلف حریم خصوصی، تقسیم این حوزه به مفاهیم (دامنه‌های) مختلف است:

حجم عظیمی از داده ها در مورد افراد در هر ثانیه از میلیون ها منبع جمع آوری و پردازش می شود. این اطلاعات به طور معمول نه تنها برای پیش‌بینی رفتار، ترجیحات و وضعیت، بلکه برای نظارت یا دستکاری افراد برای دستیابی به منافع مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌عنوان دانشگاهی که اطلاعات شخصی متقاضیان، دانشجویان، کارکنان، اساتید، شرکت‌کنندگان در پژوهش، فارغ‌التحصیلان و عموم مردم را مدیریت می‌کند، ما مسئولیت اخلاقی و نظارتی در قبال همه این افراد داریم تا با آنها و اطلاعاتشان با احترام رفتار کنیم.