آبله که زمانی یک بیماری شدید شایع در سراسر جهان بود، در سال 1980 پس از یک کمپین موفق ایمن سازی در سراسر جهان، توسط مجمع جهانی بهداشت به عنوان ریشه کن شده جهانی تایید شد. آخرین مورد طبیعی در سومالی در سال 1977 شناسایی شد. ذخایر ویروس آبله در دو آزمایشگاه در ایالات متحده آمریکا و روسیه وجود دارد.
دو شکل آبله وجود داشت، واریولای ماژور (که شایعتر و شدیدتر بود) و واریولای مینور.
نحوه انتشار آبله
آبله توسط ویروس واریولا ایجاد می شود و از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
آبله زمانی پخش میشود که فرد مبتلا صحبت کند، سرفه یا عطسه کند و قطرات کوچک حاوی عوامل عفونی را در هوا بفرستد. قطرات موجود در هوا ممکن است توسط کسانی که در نزدیکی هستند تنفس کنند یا ممکن است اشیا را آلوده کنند.
آبله همچنین می تواند از طریق تماس مستقیم با مایع تاول یا اشیاء آلوده منتقل شود.
آبله یک عامل بالقوه بیوتروریسم است.
علائم و نشانه های آبله
علائم و نشانه های آبله ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شروع ناگهانی تب بالا که ممکن است عود کننده باشد
- کسالت (احساس ناخوشی عمومی)
- بثورات پوستی گسترده - نقاط مسطحی که به برجستگیهای برجسته و سپس تاولهای پر از مایع سفت تبدیل میشوند و سپس پوسته پوسته میشوند (تصویر را ببینید)
- سردرد شدید
- کمر درد
- درد شکم
- استفراغ کردن
- اسهال
در 30 تا 50 درصد افراد مبتلا به واریولای ماژور که واکسینه نشده بودند، این بیماری با خونریزی، فشار خون پایین، نارسایی چند عضوی و مرگ پیشرفت کرد.
میزان مرگ و میر واریولای مینور کمتر از 1 درصد بود.
تشخیص آبله
تشخیص با آزمایش آزمایشگاهی مایع تاول یا تراشیدن پوست یا خون گرفته شده در مرحله تب است.
دوره نفهتگی
(زمان بین آلوده شدن و بروز علائم)
از 7 تا 19 روز، معمولا 10 تا 14 روز.
دوره عفونی
(زمانی که طی آن فرد مبتلا می تواند دیگران را آلوده کند)
از شروع تب تا زمانی که همه دلمه ها از بین بروند. افراد در زمان بثورات پوستی اولیه مسری هستند.برای ارتباط با بهترین متخصص زنان در تهران با دکتر طاهره فروغی فر تماس بگیرید.
درمان آبله
درمان خاصی برای آبله وجود ندارد. افراد مشکوک یا تایید شده به آبله نیاز به درمان حمایتی در بیمارستان دارند.
پیشگیری از آبله
- افراد مبتلا به آبله را از مهدکودک، پیش دبستانی، مدرسه و محل کار از ابتدای بیماری تا زمانی که همه دلمه ها ناپدید شده و توسط افسر ارشد قرنطینه در SA Health به آنها توصیه شده است که ممکن است برگردند حذف کنید.
- یک واکسن در دسترس است. واکسیناسیون علیه آبله به طور معمول در استرالیا توصیه نمی شود و در برنامه برنامه ملی ایمن سازی نیست . واکسیناسیون برای کارکنان آزمایشگاهی که به طور معمول با ویروس های واکسینیا پوکس کار می کنند توصیه می شود (مگر اینکه منع مصرف داشته باشد).
- خطر کمی وجود دارد که آبله به عنوان یک سلاح زیستی عمدی منتشر شود و ادارات بهداشت در سراسر جهان از جمله استرالیای جنوبی در حال برنامه ریزی برای این احتمال هستند.
- موارد مشکوک و تایید شده آبله را به سرعت جدا کنید تا زمانی که دیگر عفونی نشود.