علائم دوقطبی: اگرچه اختلال دوقطبی در بین مردان و زنان به یک اندازه رایج است، اما تفاوتهای خاصی در نحوه پاسخ هر جنسی به این بیماری روانی وجود دارد. با درک علائم متمایز اختلال دوقطبی که ممکن است در بین مردان جوان رخ دهد تا بتوان آنها را زود تشخیص داد تا از بدتر شدن این اختلال جلوگیری شود. بسیاری از علائم اختلال دوقطبی ممکن است در بین مردان و زنان یکسان باشد، اما مسائل منحصر به فردی وجود دارد که در میان مردان باید از آنها آگاه بود.
برای مثال، مردان زودتر از زنان به این اختلال مبتلا میشوند و این بیماری معمولاً ابتدا با شیدایی شروع میشود. مردان بیشتر از زنان در معرض حملات شیدایی هستند و ممکن است بیشتر با دعوا کردن، نوشیدن الکل و پرخاشگری رفتار کنند. علائم شیدایی معمولی شامل افزایش انرژی فیزیکی و ذهنی، افکار مسابقه ای، ریسک پذیری و فعالیت های تکانشی است. علائم افسردگی شامل از دست دادن انرژی، غم و اندوه طولانی مدت، احساس گناه و ناامیدی و افکار خودکشی است.
شدت و فراوانی علائم علائم دوقطبی
تفاوت های جنسیتی خاصی وجود دارد که می تواند باعث شود مردان به دلیل اختلال دوقطبی رفتارهایی از خود نشان دهند. آنها ممکن است بیشتر درگیر سوء مصرف مواد به عنوان راهی برای خود درمانی شوند و گرایش آنها به فرار از اختلال دوقطبی آنها را به اعتیاد به مواد مخدر یا الکل سوق می دهد . به طور کلی، مردان تمایل دارند علائم شدیدتری از اختلال دوقطبی داشته باشند که اگر در سنین جوانی به این بیماری مبتلا شوند، بیشتر در معرض خطر مشکلات بعدی زندگی هستند. زنان بیشتر مستعد دوچرخه سواری سریع هستند، به این معنی که دوره های آنها می تواند بیش از چهار بار در سال رخ دهد. مردان علائم شدیدتری دارند اما عموماً دوره های آنها کمتر رخ می دهد. علائم آنها ممکن است شامل رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیزتر به خصوص در طول دوره شیدایی باشد.
یکی از مسائلی که میتواند در مردان جوان مشکلساز باشد، عدم تمایل آنها به درمان مشکلات سلامت روان مانند اختلال دوقطبی است. مردها معمولاً به دلیل انگ مرتبط با مسائلی مانند افسردگی شیدایی کمتر احتمال دارد کمک دریافت کنند. اگر فکر می کنید علائم و نشانه های اختلال دوقطبی را در خود یا شخصی که می شناسید می شناسید، مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان باشید. مردان جوان بیشتر از زنان مستعد خودکشی هستند و حدود 10 تا 15 درصد از مبتلایان به این اختلال جان خود را از دست می دهند. پس از درک اختلال دوقطبی، دریافت درمان و داروی مناسب بسیار مهم است که به حداقل رساندن برخی از علائم این اختلال کمک می کند و امکان کار و عملکرد در زندگی را با وجود بیماری ممکن می کند.