بسیاری از مردم گاهی اوقات عصبی یا خودآگاه می شوند، مانند هنگام سخنرانی یا مصاحبه برای یک شغل جدید. اما اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی چیزی بیش از خجالتی بودن یا اعصاب گاه به گاه است. اختلال اضطراب اجتماعی شامل ترس شدید از موقعیت‌های اجتماعی خاص است، به‌ویژه موقعیت‌هایی که ناآشنا هستند یا در آنها احساس می‌کنید توسط دیگران تحت نظر یا ارزیابی خواهید بود. این موقعیت‌ها ممکن است آنقدر ترسناک باشند که فقط با فکر کردن به آنها مضطرب شوید یا برای اجتناب از آنها تلاش زیادی کنید و در این روند زندگی شما را مختل کند.
زیربنای اختلال اضطراب اجتماعی ترس از بررسی دقیق، قضاوت یا خجالت در جمع است. ممکن است از این بترسید که دیگران در مورد شما بد فکر کنند یا اینکه شما در مقایسه با دیگران رفتار نکنید. و حتی اگر احتمالاً متوجه شده اید که ترس شما از قضاوت شدن حداقل تا حدودی غیرمنطقی و بیش از حد است، اما هنوز نمی توانید از احساس اضطراب خودداری کنید. اما مهم نیست که چقدر خجالتی دردناک باشید و مهم نیست که پروانه ها چقدر بد هستند، می توانید یاد بگیرید که در موقعیت های اجتماعی راحت باشید و زندگی خود را پس بگیرید.
چه چیزی باعث اضطراب اجتماعی می شود؟
اگرچه ممکن است به نظر برسد که شما تنها کسی هستید که این مشکل را دارید، اما اضطراب اجتماعی در واقع بسیار رایج است. بسیاری از مردم با این ترس ها دست و پنجه نرم می کنند. اما موقعیت هایی که باعث ایجاد علائم اختلال اضطراب اجتماعی می شوند می توانند متفاوت باشند.
برخی افراد در اکثر موقعیت های اجتماعی اضطراب را تجربه می کنند. برای دیگران، اضطراب به موقعیت‌های اجتماعی خاص، مانند صحبت با غریبه‌ها، اختلاط در مهمانی‌ها یا اجرا در مقابل تماشاگران مرتبط است. محرک های رایج اضطراب اجتماعی عبارتند از:
- ملاقات با افراد جدید
- صحبت های کوچک
- سخنرانی عمومی
- اجرای روی صحنه
- در مرکز توجه بودن
- تحت نظر بودن در حین انجام کاری
- مسخره شدن یا مورد انتقاد قرار گرفتن
- صحبت با افراد «مهم» یا شخصیت های معتبر
- در کلاس فراخوانده شدن
- قرار گذاشتن
- صحبت کردن در یک جلسه
- استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی
- شرکت در امتحانات
- خوردن یا آشامیدن در ملاء عام
- برقراری تماس های تلفنی
- شرکت در مهمانی ها یا سایر مجالس اجتماعی
علائم و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی
فقط به این دلیل که گاهی اوقات در موقعیت‌های اجتماعی عصبی می‌شوید، به این معنی نیست که دچار اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی هستید. بسیاری از افراد در مواقعی احساس خجالتی یا خودآگاهی می کنند، اما مانعی در عملکرد روزمره آنها نمی شود. از سوی دیگر، اختلال اضطراب اجتماعی با روال عادی شما تداخل می کند و باعث ناراحتی شدید می شود.
به عنوان مثال، کاملاً طبیعی است که قبل از سخنرانی دچار عصبانیت شوید. اما اگر اضطراب اجتماعی دارید، ممکن است هفته‌ها زودتر نگران باشید، برای رهایی از آن با بیمار تماس بگیرید، یا در طول سخنرانی آنقدر لرزید که به سختی می‌توانید صحبت کنید.
علائم و نشانه های عاطفی اختلال اضطراب اجتماعی:
- خودآگاهی مفرط و اضطراب در موقعیت های اجتماعی روزمره
- نگرانی شدید برای روزها، هفته ها یا حتی ماه ها قبل از یک موقعیت اجتماعی آینده
- ترس شدید از زیر نظر گرفتن یا قضاوت شدن توسط دیگران، به خصوص افرادی که نمی شناسید
- بترسید که طوری رفتار کنید که باعث شرمساری یا تحقیر خودتان شود
- ترس از اینکه دیگران متوجه شوند که شما عصبی هستید
علائم و نشانه های فیزیکی:
- صورت قرمز، یا سرخ شدن
- تنگی نفس
- ناراحتی معده، حالت تهوع (یعنی پروانه ها)
- لرزش یا لرزش (از جمله صدای لرزان)
- ضربان قلب یا سفتی در قفسه سینه
- عرق کردن یا گرگرفتگی
- احساس سرگیجه یا ضعف
علائم و نشانه های رفتاری:
- اجتناب از موقعیت های اجتماعی تا حدی که فعالیت های شما را محدود کند یا زندگی شما را مختل کند
- ساکت ماندن یا پنهان شدن در پس زمینه برای فرار از توجه و خجالت
- نیاز به همراه داشتن یک دوست با خود هر جا که می روید
- قبل از موقعیت های اجتماعی نوشیدنی بنوشید تا اعصابتان آرام شود
اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان
هیچ چیز غیرطبیعی در مورد خجالتی بودن کودک وجود ندارد، اما کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در موقعیت‌های روزمره مانند بازی با بچه‌های دیگر، مطالعه در کلاس، صحبت با بزرگسالان یا انجام تست‌ها، پریشانی شدیدی را تجربه می‌کنند. اغلب کودکان مبتلا به فوبیای اجتماعی حتی نمی خواهند به مدرسه بروند.
زوج درمانی چیست