قوی نگه داشتن هر رابطه ای نیاز به تلاش دارد، اما زمانی که شریک زندگی شما اختلال دوقطبی داشته باشد، می تواند چالش برانگیز باشد. پین این توصیه ها را ارائه می دهد:
به مشاوره زوجین مراجعه کنید
مشاوره زوجین برای رفع ناراحتی از اعمال شریک دوقطبی ضروری است. برای فردی که مبتلا به اختلال دوقطبی است، شریک زندگی خود را آزار می دهد و آزار می دهد. هنگامی که فردی برای اولین بار تشخیص داده می شود، اغلب مسائل مربوط به رابطه وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. مشاوره زوجین می تواند به شما کمک کند:
- درک کنید که در رفتار آزاردهنده یک بیماری دخیل است.
- رفتاری را که در حالت خلق و خوی تغییر یافته اتفاق افتاده است ببخشید.
- با شریک زندگی خود در مورد ادامه درمان مرزبندی کنید.
درگیر درمان شوید
بپرسید که آیا می توانید در درمان شریک زندگی خود مشارکت داشته باشید، که ممکن است شامل رفتن گهگاهی با هم نزد روانپزشک باشد. بخشی از درمان همسرتان مزایای متعددی دارد، از جمله:
- درک بهتری از بیماری
- ارائه بینش اضافی برای روانپزشک.
- یادگیری تشخیص علائم دوره های قریب الوقوع.
- هشدار دادن به روانپزشک در مورد تغییرات خلقی.
حتی اگر شریک زندگی شما برای تبادل اطلاعات شما با روانپزشکش امضا نکرده باشد، همچنان می توانید علائم نگران کننده را گزارش کنید (پزشک نمی تواند چیزی به شما بگوید). این به پزشک فرصتی می دهد تا تغییرات دارویی سریعی ایجاد کند که ممکن است به همسر شما کمک کند از بستری شدن در بیمارستان جلوگیری کند.
این روزها خودمراقبتی سر و صدای زیادی پیدا می کند، اما هیچ جا مهمتر از زمانی نیست که از فردی با یک بیماری جدی مانند اختلال دوقطبی مراقبت می کنید. این ضروری است که زمانی را به سلامت جسمی و روانی خود اختصاص دهید، چه رفتن به یک گروه حمایتی، صحبت با یک درمانگر یا شرکت در کلاس یوگا.
داشتن یک رابطه سالم با فرد مبتلا به اختلال دوقطبی نه تنها مستلزم مدیریت دقیق بیماری آنها است، بلکه باید زمانی را برای مراقبت از خود اختصاص دهید.