بی‌خوابی

بی‌خوابی یک اختلال خواب شایع است که می‌تواند به خواب رفتن یا در خواب ماندن را دشوار کند. همچنین می‌تواند باعث شود خیلی زود از خواب بیدار شوید و نتوانید دوباره بخوابید. ممکن است هنگام بیدار شدن هنوز احساس خستگی کنید. بی‌خوابی می‌تواند سطح انرژی شما را کاهش دهد و بر خلق و خوی شما تأثیر بگذارد. همچنین می‌تواند بر سلامت، عملکرد کاری و کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد.

میزان خواب کافی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما اکثر بزرگسالان به ۷ تا ۹ ساعت خواب در شب نیاز دارند.

در برهه‌ای از زمان، بسیاری از بزرگسالان دچار بی‌خوابی کوتاه‌مدت می‌شوند. این بی‌خوابی می‌تواند روزها یا هفته‌ها طول بکشد. بی‌خوابی کوتاه‌مدت معمولاً به دلیل استرس یا یک اتفاق ناراحت‌کننده است. اما برخی افراد دچار بی‌خوابی طولانی‌مدت می‌شوند که به آن بی‌خوابی مزمن نیز می‌گویند. این بی‌خوابی سه ماه یا بیشتر طول می‌کشد. بی‌خوابی ممکن است مشکل اصلی باشد یا ممکن است به سایر شرایط پزشکی یا داروها مربوط باشد.

لازم نیست شب‌ها بی‌خوابی را تحمل کنید. تغییرات ساده در عادات روزانه‌تان اغلب می‌تواند کمک‌کننده باشد.

علائم

علائم بی‌خوابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شب‌ها به سختی به خواب می‌رود.
• بیدار شدن در طول شب.
• خیلی زود از خواب بیدار شدن.
• احساس خستگی یا خواب‌آلودگی در طول روز.
• احساس بدخلقی، افسردگی یا اضطراب.
• مشکل در توجه کردن، تمرکز روی وظایف یا به خاطر سپردن.
• مرتکب اشتباهات بیشتر شدن یا دچار تصادفات بیشتر شدن.
• نگرانی‌های مداوم در مورد خواب.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

اگر بی‌خوابی انجام فعالیت‌های روزانه را برای شما دشوار می‌کند، به پزشک یا یکی دیگر از متخصصان مراقبت‌های اولیه مراجعه کنید. پزشک شما علت مشکل خواب شما را بررسی کرده و به درمان آن کمک خواهد کرد. اگر تصور شود که ممکن است اختلال خواب داشته باشید، پزشک ممکن است پیشنهاد کند که برای آزمایش‌های ویژه به یک مرکز خواب مراجعه کنید.

علل

بی‌خوابی ممکن است مشکل اصلی باشد یا ممکن است به سایر بیماری‌ها مرتبط باشد.

بی‌خوابی طولانی‌مدت معمولاً به دلیل استرس، وقایع زندگی یا عادت‌هایی است که خواب را مختل می‌کنند. در حالی که درمان علت مشکل خواب شما ممکن است بی‌خوابی شما را متوقف کند، گاهی اوقات می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد.

علل شایع بی‌خوابی طولانی مدت عبارتند از:

• استرس. نگرانی در مورد کار، مدرسه، سلامتی، پول یا خانواده می‌تواند ذهن شما را در شب فعال نگه دارد و خوابیدن را دشوار کند. وقایع استرس‌زای زندگی، مانند مرگ یا بیماری یکی از عزیزان، طلاق یا از دست دادن شغل، نیز ممکن است منجر به بی‌خوابی شود.
• سفر یا برنامه کاری. "ساعت داخلی" بدن شما، که به عنوان ریتم‌های شبانه‌روزی شناخته می‌شود، مواردی مانند چرخه خواب و بیداری، متابولیسم و ​​دمای بدن شما را هدایت می‌کند. اختلال در این ریتم‌ها می‌تواند منجر به بی‌خوابی شود. علل آن شامل احساس پرواززدگی ناشی از سفر در مناطق زمانی مختلف، کار کردن در شیفت‌های دیرهنگام یا زود هنگام یا تغییر مکرر شیفت‌ها است.
• عادات بد خواب. عادات بد خواب شامل رفتن به رختخواب و بیدار شدن در ساعات مختلف هر روز، چرت زدن، فعالیت بیش از حد قبل از خواب و داشتن محل خواب نامناسب است. سایر عادات بد خواب شامل کار کردن، غذا خوردن یا تماشای تلویزیون در رختخواب است. استفاده از کامپیوتر یا تلفن‌های هوشمند، انجام بازی‌های ویدیویی یا تماشای تلویزیون درست قبل از خواب می‌تواند چرخه خواب شما را مختل کند.
• خوردن بیش از حد غذا در اواخر شب. خوردن یک میان وعده سبک قبل از خواب اشکالی ندارد. اما خوردن بیش از حد غذا ممکن است باعث شود هنگام دراز کشیدن احساس ناراحتی کنید. بسیاری از افراد سوزش سر دل نیز دارند. این زمانی است که اسید معده به لوله‌ای که غذا را از دهان به معده منتقل می‌کند، برمی‌گردد. این لوله مری نام دارد. سوزش سر دل ممکن است شما را بیدار نگه دارد.
• اختلالات سلامت روان. اختلالات اضطرابی، مانند اختلال استرس پس از سانحه، ممکن است خواب شما را مختل کند. بیدار شدن خیلی زود می‌تواند نشانه افسردگی باشد. بی‌خوابی اغلب با سایر بیماری‌های روانی همراه است.
• داروها. بسیاری از داروهای تجویزی می‌توانند در خواب اختلال ایجاد کنند، مانند برخی داروهای ضد افسردگی و داروهای آسم یا فشار خون. بسیاری از داروهای بدون نسخه، مانند برخی داروهای مسکن، داروهای آلرژی و سرماخوردگی و محصولات کاهش وزن، حاوی کافئین و سایر محرک‌هایی هستند که می‌توانند خواب را مختل کنند.
• شرایط پزشکی. نمونه‌هایی از بیماری‌های مرتبط با بی‌خوابی شامل درد مداوم، سرطان، دیابت، بیماری قلبی، آسم، بیماری رفلاکس معده به مری (GERD)، پرکاری تیروئید، بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر است.
• اختلالات مرتبط با خواب. آپنه خواب باعث می‌شود که گاهی اوقات در طول شب تنفس شما متوقف شود و خواب شما را مختل کند. سندرم پاهای بی‌قرار باعث ایجاد یک میل شدید و ناراحت‌کننده برای حرکت دادن پاها هنگام تلاش برای خوابیدن می‌شود. این ممکن است مانع از به خواب رفتن یا دوباره خوابیدن شما شود.
• کافئین، نیکوتین و الکل. قهوه، چای، کولا و سایر نوشیدنی‌هایی که کافئین دارند، محرک هستند. نوشیدن آنها در اواخر بعد از ظهر یا عصر می‌تواند مانع از خوابیدن شما در شب شود. نیکوتین موجود در محصولات تنباکو محرک دیگری است که می‌تواند خواب را مختل کند. الکل ممکن است به شما در به خواب رفتن کمک کند، اما از مراحل عمیق‌تر خواب جلوگیری می‌کند و اغلب منجر به بیدار شدن در نیمه شب می‌شود.

بی‌خوابی و پیری

بی‌خوابی با افزایش سن شایع‌تر می‌شود. با افزایش سن، ممکن است:

• الگوهای خواب خود را تغییر دهید. خواب اغلب با افزایش سن آرامش کمتری پیدا می‌کند، بنابراین سر و صدا یا سایر تغییرات در محیط اطراف شما بیشتر احتمال دارد که شما را از خواب بیدار کند. با افزایش سن، ساعت داخلی شما اغلب به جلو حرکت می‌کند، بنابراین شما زودتر عصرها خسته می‌شوید و صبح‌ها زودتر از خواب بیدار می‌شوید. اما افراد مسن معمولاً هنوز به همان میزان خواب افراد جوان نیاز دارند.
• سطح فعالیت خود را تغییر دهید. ممکن است از نظر جسمی یا اجتماعی کمتر فعال باشید. کمبود فعالیت می‌تواند خواب خوب شبانه را مختل کند. همچنین، هرچه کمتر فعال باشید، احتمال چرت زدن روزانه بیشتر می‌شود. چرت زدن می‌تواند خواب شبانه را مختل کند.
• تغییراتی در وضعیت سلامتی‌تان ایجاد شده است. درد مداوم ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتروز یا مشکلات کمر، و همچنین افسردگی یا اضطراب، می‌تواند خواب را مختل کند. مشکلاتی که احتمال نیاز به ادرار کردن در طول شب را افزایش می‌دهند، مانند مشکلات پروستات یا مثانه، می‌توانند خواب را مختل کنند. آپنه خواب و سندرم پای بی‌قرار با افزایش سن شایع‌تر می‌شوند.
• مصرف داروهای بیشتر: افراد مسن معمولاً داروهای تجویزی بیشتری نسبت به افراد جوان مصرف می‌کنند. این امر احتمال بی‌خوابی مرتبط با داروها را افزایش می‌دهد.

بی‌خوابی در کودکان و نوجوانان

مشکلات خواب ممکن است برای کودکان و نوجوانان نیز نگران کننده باشد. اما برخی از کودکان و نوجوانان به سادگی در به خواب رفتن مشکل دارند یا در برابر یک برنامه منظم خواب مقاومت می‌کنند زیرا ساعت درونی آنها بیشتر به تأخیر افتاده است. آنها می‌خواهند دیرتر به رختخواب بروند و صبح‌ها دیرتر بخوابند.

عوامل خطر

تقریباً همه گاهی اوقات شب‌ها بی‌خوابی را تجربه می‌کنند. اما اگر موارد زیر را داشته باشید، احتمال ابتلا به بی‌خوابی در شما بیشتر است:

• شما یک زن هستید. تغییرات هورمونی در طول چرخه قاعدگی و یائسگی ممکن است در این امر نقش داشته باشد. در دوران یائسگی، تعریق شبانه و گرگرفتگی اغلب خواب را مختل می‌کنند. بی‌خوابی نیز در دوران بارداری شایع است.
• بالای ۶۰ سال سن دارید. به دلیل تغییرات در الگوهای خواب و سلامت، احتمال ابتلا به بی‌خوابی با افزایش سن بیشتر می‌شود.
• شما یک بیماری روانی یا جسمی دارید. بسیاری از مشکلاتی که بر سلامت روانی یا جسمی شما تأثیر می‌گذارند، می‌توانند خواب را مختل کنند.
• شما تحت استرس زیادی هستید. استرس می‌تواند باعث بی‌خوابی کوتاه‌مدت شود. استرس شدید یا طولانی‌مدت می‌تواند منجر به بی‌خوابی طولانی‌مدت شود.
• برنامه منظمی ندارید. برای مثال، تغییر شیفت در محل کار یا مسافرت می‌تواند چرخه خواب و بیداری شما را مختل کند.