بی‌اختیاری ادرار زمانی است که شما به طور تصادفی ادرار می‌کنید. این می‌تواند هنگام انجام ورزش‌هایی مانند دویدن، وزنه‌برداری در باشگاه یا پریدن روی ترامپولین اتفاق بیفتد.

بی‌اختیاری ادرار می‌تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری در زنان شایع‌تر است.

اطلاعات بیشتر در مورد بی‌اختیاری ادرار در زنان

اگرچه این اتفاق رایج است، اما نباید آن را طبیعی دانست. کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش احتمال وقوع این اتفاق و بهبود علائم خود انجام دهید.

چگونه از بی‌اختیاری ادرار جلوگیری کنیم

کارهایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید که ممکن است به کاهش احتمال بی‌اختیاری ادرار در آینده کمک کند.

انواع بی‌اختیاری ادرار

دو نوع شایع بی‌اختیاری ادرار عبارتند از:

• بی‌اختیاری استرسی - نشت ادرار زمانی که مثانه تحت فشار است (مانند زمانی که می‌خندید، سرفه می‌کنید، عطسه می‌کنید، ورزش می‌کنید یا چیزی سنگین بلند می‌کنید)
• بی‌اختیاری ادرار ناشی از فوریت - احساس نیاز ناگهانی و بسیار شدید به ادرار کردن و ناتوانی در متوقف کردن آن

انواع کمتر شایع بی‌اختیاری عبارتند از:

• بی‌اختیاری مختلط - داشتن هر دو نوع بی‌اختیاری استرسی و فوریتی
• بی‌اختیاری سرریز (که به آن احتباس مزمن ادرار نیز گفته می‌شود) - مثانه نمی‌تواند به طور کامل خالی شود
• بی‌اختیاری کامل - بی‌اختیاری ادرار شدید و مداوم

چه زمانی باید مشاوره پزشکی دریافت کرد؟

چه چیزی باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شود؟

علل بی‌اختیاری ادرار به نوع آن بستگی دارد.

برخی موارد می‌توانند احتمال ابتلا به بی‌اختیاری ادرار را افزایش دهند، از جمله:

• اضافه وزن داشتن
• سابقه خانوادگی بی‌اختیاری ادرار
• افزایش سن - اما بی‌اختیاری ادرار فقط به دلیل افزایش سن اتفاق نمی‌افتد
• اگر زن هستید، بارداری و زایمان طبیعی
• اگر مرد هستید، انجام عمل جراحی برای برداشتن غده پروستات

تشخیص بی‌اختیاری ادرار

پزشک عمومی شما از شما چند سوال خواهد پرسید تا بفهمد چه چیزی ممکن است باعث بی‌اختیاری شود و چقدر بد است.

آنها همچنین ممکن است:

• سعی کنید موارد دیگری را که می‌توانند باعث علائم شما شوند، مانند عفونت ادراری، رد کنید.
• پیشنهاد می‌کنم که یک دفترچه یادداشت داشته باشید که در آن میزان مایعاتی که می‌نوشید و تعداد دفعاتی که نیاز به دفع ادرار دارید را ثبت کنید.
• انجام معاینه لگن (در زنان) یا معاینه رکتوم (در مردان) - از آنجایی که این یک معاینه خصوصی است، ممکن است شخص دیگری (همراه) نیز حضور داشته باشد
• شما را به یک متخصص، معمولاً یک فیزیوتراپیست، ارجاع می‌دهد

درمان بی‌اختیاری ادرار

معمولاً ابتدا درمان‌هایی امتحان می‌شوند که شامل مصرف دارو یا جراحی نمی‌شوند. این درمان‌ها عبارتند از:

• درمان علت اصلی، اگر بی‌اختیاری ادرار ناشی از بیماری دیگری باشد
• تغییرات سبک زندگی - مانند کاهش مصرف کافئین، تغییر میزان نوشیدن و حفظ وزن سالم
• تمرین عضلات کف لگن - متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما نحوه انجام این تمرینات را توضیح خواهد داد.
• آموزش مثانه - تکنیک‌هایی برای افزایش مدت زمان بین احساس نیاز به رفتن به توالت و ادرار کردن

محصولات بی‌اختیاری (مانند پد یا شلوار) درمانی برای بی‌اختیاری ادرار نیستند. اما ممکن است در حالی که منتظر ارزیابی یا شروع درمان هستید، مفید باشند.

اگر این درمان‌ها برای شما مؤثر نبودند، پزشک ممکن است درمان‌های دیگری مانند دارو یا جراحی را پیشنهاد کند. این به علت و نوع بی‌اختیاری که تجربه می‌کنید بستگی دارد.